POLITYKA 2o

Gość

Miołech ci kiejsik jednygo kamrata, kiery ci sie tak szpasownie, a możno ino fest dziwocznie mianowoł : Eustachy, Jozefat Drzistoń. Ja, ja Eustachy i Jozefat. Poradzicie sie to wystawić, jak ci sie śniego już łod bajtla chichrali i narzinali ? A ku tymu jesce te miano po łojcach – Drzistoń. Skuli tego tyż mioł tak na isto cołkie żywobycie przedrzistane i co tyż łon zawdy musioł zdziyrżyć, smoc pokiel śniego niy łostoł srogachny i gryfny karlus. Kiej nom łobiom pizło już kielanoście lot kajsik mi sie łon zapodzioł, kajsik mi ze ślypiow sie stracioł. Jo już ci blank ło niym zaboczoł, kiej łoroz trefiołech ci go, spichli my sie sam u nos na Krojcce. Łon ci mie poznoł, uradowoł sie choby mu fto zista na swaczyna łobiecoł a gymba mu sie telko zrobiyła choby szusblech ze koła, ze mojigo starego gepla.
– Jezderkusie ! Jozefiocku diosecki (tak my mu tyż za bajtla godali) a dyć żyjesz to jesce? – godom ci do niygo blank wyproszczony, zadziwany. – Kajś to sie bez te cołkie lata podziywoł, kajś sie tak na fest zapochonioł ?
– E tam, niy ma ło cym godać. Jak pewnikiym miarkujesz miołech ci cołkie moje życie zadrzistane już łod bajtla i tak ci to do dzisioj łostało.
– Niy godej ? A co tyż to sie ze cia bez wszyjskie lata dzioło? Co ty sam terozki we Chorzowie robisz ? – pytom sie go i niy poradza sie nadziwać, iże my sie tak bez cufal sam u mie na Pniokach szczaśli.
– Ano, przijechołech sam do gyrichtu skuli erbow, skuli srogigo bezmać „spadku” po starce mojij baby – rzondzi mi tyn kamrat Eustachy.
– A to tyś sie już łobabioł yntlich, ja?
– Ja, nale to jes dugszo godka i muszymy sie kajsik zicnońć na dugszij, i byda ci to wszyjsko direkt łozprawioł.
– Mie sie tam nikaj niy uwijo, to mogymy wlyjźć do Pyjtra na jakisik zajdel piwa i mogesz mi to połozprawiać, bo miarkuja, iże cie cosik tropi, pra?
No, i wlejźli my to tego szynku, kamrat łobsztalowoł laga, jo gospodzkimu kozoł jesce po sznapsie i tyn moj kamrat Jozefat napocznoł fabulić te cołkie jejigo blank pometlane żywobycie.
– Kiej sie ino mojij Mamulce zemrziło łojciec spakowoł wszyjskie nasze lonty i inksze bambetle do dwioch kofrow i wykludziyli my sie do kupy kajsik na wiyś. Niy byda godoł kaj, bo nos, bo mie tam wszyjskie wiedzom, mie i mojigo faterka znajom – szluknoł piwa i beroł dalszij. – Tam my sie naimali do roboty u jednyj modyj gdowy ze cerom, a tak richtik, to niy ze cerom, ino ze pasiyrbicom. I tak ci jakosik po dwioch latach łożyniołech sie ...
– Tyś sie łobabioł ? A jo myśloł, co ty ze twojim mianym już na zawdy łostaniesz fyrniokym ! A boła chocia gryfno ta cera łod tyj pampońki ?
– ... łożyniołech sie, nale niy ze tom pasiyrbicom ino ze tom gdowom ; ja ta gdowa tyż boła blank szykowno i szwarno kobiyta. – szluknoł tego sznapsa coch jo jesce łobsztalowoł, popioł biyrym i bysztelowoł jesce po zajdlu piwa i jesce jedna laga gorzołecki.
– Łojciec sie wnerwioł na mie, dopoloło ci go to, co jo mioł rod, i przołech tyj mamulce-pampońce, iże som sie pora tydni niyskorzij ze tom jeji pasiyrbicom łożynioł. I terozki dej sie pozor Ojgyn: bez ta jejigo żyniaczka moja babeczka, moja żona łostała sie niywiastkom (synowom) i do kupy jesce i świgermutrom mojigo łojca. Jeji juzaś pasiyrbica jes mojom drugom mamulkom, telkom mojom macochom, a jo jeżech łojczymym, drugim łojcym mojij macochy i świgerfatrym mojigo tatulka. Mojij drugij mamulce, mojij macosze, kiero boła już łod terozki mojom pasiyrbicom, uploncnoł sie gryfny synek. Terozki łon ci jes już mojim przirodnim bracikiym – jako synek mojigo łojca i mojij macochy. Nale jako synek pasiyrbicy mojij babeczki jes tyż jeji wnukiym, a łona jejigo starkom. Jo ci juzaś jeżech starzikiym mojigo przirodnigo bracika.
– Jeckusie! I jak ty to wszyjsko poradzisz jesce do kupy poskłodać ?
– To jesce niy wszyjsko. Dej sie terozki pozor! – bero dalszij kamrat. – Hnedki i mie sie uploncnoł synecek. Beztoż tyż moja macocha łostała sie łod terozki przirodniom szwestrom (siostrom) mojigo synka a jesce ku tymu jes ci łona jejigo starkom, bo przeca łon, tyn moj synecek jes synkiym jeji pasiyrba, a moj faterek jes juzaś dziywiyrzym (szwagrym) mojigo maluśkigo synecka. A to skuli tego, iże moj tatulek mo jejigo przirodnio szwestra za babeczka, za żona. Jo juzaś jes terozki pasiyrbym przirodnij szwestery mojigo synka, no toć moj synek jes mojim ujkiym, a jo jes jejigo bracikiym, skuli tego, iże łon jes synkiym mojij macochy. Moja staro juzaś jes tantom mojigo synka, tyn moj synek jes mojim starzikiym, moj łojciec jes mojim świgerzołnym, mojim ziyńcioszkiym a jo jes – dej terozki pozor Ojgyn – mojim razinku WNUKIYM !!!

Gość

Ja .... pip pip pip
Poprosze mojego netowego brata o tłumaczenie, a co