POLITYKA 2o

Gość

[link widoczny dla zalogowanych]

Życie. No właśnie. Co to jest życie?
Szukaliśmy już na tym forum prapoczątków życia. Dociekliwy znajdzie temat i posty mówiące o tym co wiemy na ten temat.
Podawalismy co uczeni o tym sądzą. Dla prządku przypomnę ; ...pierwotny ocean , mieszanina metanu , amoniaku, wodoru i innych gazów , jakieś wyładowania atmosferyczne i .... powstają aminokwasy, kwasy tłuszczowe itp.
Juz podobne eksperyment w warunkach laboratoryjnych uczeni przeprowadzili i otrzymali jeden prosty aminokwas I koniec pomimo że możemy sterować procesem wytwarzania aminokwasów.
Życie to długi łańcuch aminokwasów który stanowi ...białko.
Tylko że nikt nie wie jak te aminokwasy w jakiej kolejności połączyć w łańcuch pozwalajacy zbudować proste białko. A trzeba wiedzieć że znamy na Ziemi 22 aminokwasy. A rodzajów bialek w organiźmie mamy okoła miliona typów.Ale wracamy do szukania sposobu jak te różne aminokwasy w wymaganej nie znanej nam kolejnosci połączyć aby postało białko- cegiełka życia.Jak wspomniałem rózne są typy białek, różnią się one sekwencją (kolejnością) poszczególnych aminokwasów oraz długością tego łańcucha życia.
Przykładowo powszechne białko w organiźmie ssaków - kolagen składa się z ułożonych w odpowiedniej kolejności 1055 aminokwasów z pełnej ich rodzajowej palety.
Czy można to uczynić laboratoryjnie? Szanse zadne . Wyobraźmy sobie automat do gry jest w nim 1055 obrotowych bębnów. Na każdym bębnie jest wymalowanych 22 litery. Teraz należy tak ustawić te 1055 bębny aby ciąg liter na nich był szyfrem życia.Nie znając szyfru prawdopodobieństwo trafienia "recepty" na życie tzn. białko jest praktycznie równe ZERO. Liczba możliwych kombinacji do ułożenia jest większa niż liczba wszystkich atomów we Wszechświecie.
Prawdopodobieństwo trafienia na receptę życia jest równe obrazowo mówiąc temu że trąba powietrzna przechodząc nad złomowiskiem samolotów zostawi po sobie kompletnie gotowy do lotu jumbo jet.
Na dzis wystarczy.

Gość

Kto by pomyślał, że w tak prosty sposób zwolennicy teorii samorództwa mogą zostać pognębieni....

To niezwykły zbieg okoliczności, że eksperymenty amerykańskiego chemika, Stanleya Millera (on był pierwszy) wykonane zostały w tym samym roku, co odkrycie mechanizmu dziedziczenia przez biologa Jamesa Watsona oraz fizyka Francisa Cricka. To była doskonała pożywka. Sęk w tym, że ani Miller w swoim odbieralniku, ani w żadnym z późniejszych doświadczeń wcale nie znaleziono nukleotydów, choć takie właśnie wnioski wyciągnięto z tych eksperymentów i na łamach poważnych pism naukowych szeroko się nad tym rozwodzono w swoim czasie. Muszę jednak oddać sprawiedliwość, że różne źródła różnie podają - były więc te nukleotydy czy ich nie było?!

Żeby powstały nukleotydy, cztery zasady muszą spełniać ściśle określone kryteria: muszą być nie tylko zdolne do wiązania z cząsteczką cukru w dokładnie wyznaczonym miejscu, ale i mieć określoną wielkość, żeby zmieścić się w przestrzeni między dwoma łańcuchami nukleotydów. A skoro tak, to twierdzenie, że to może być sprawa przypadku, wynik błyskawic w "pierwotnej zupie", jest co najmniej niepoważna.
W każdej syntezie aminokwasów w laboratorium powstają zawsze dwie różne formy przestrzenne: L- i D-aminokwasy, zawsze w równych proporcjach. Do powstania biologicznej proteiny przyczyniają się jedynie L-aminokwasy. Tak więc przez zupełny przypadek w łańcuchu białkowym powstającym w tej "pierwotnej zupie" znalazły się tylko te o właściwej formie, niezwykły zbieg okoliczności.
Ciekawe, że nawet w laboratorium próby połączenia samych L-aminokwasów spaliły na panewce, bo te niewdzięczne cząsteczki wcale nie chcą się łączyć w większe związki. Co w takim razie dalej?
Pozostaje nam zastanawiać się jak to możliwe, że żywe organizmy zrodziły się z substancji nieożywionej.
Można by spojrzeć w górę, ale czy to właściwy kierunek? Jakiś czas temu przy użyciu balonu stratosferycznego wyniesionego na wysokość 50 kilometrów odkryto nieznaną bakterię. Czy to oznacza, że z kosmosu przybywają do nas nowe mikroorganizmy, które nie mają jednak szans utrzymać się na Ziemi, bo napotykają na ogromną konkurencję..?
Zagadka wciąż czeka na rozwiązanie.

Gość

A czy nie lepiej zamknąć dzwi na klucz. Wziąść się do dzieła i bez żadnych kwasów i zakwasów wykonać " wespół zespół" ten cud natury?.Prosto i a przyjemniej.

Gość

Gość

Gość

Na szczęście napisałam

Gość

[link widoczny dla zalogowanych]

Gość

Temperatury około minus 20 stopni, coraz więcej informacji o tragicznych wypadkach. A jak radzą sobie z zimą - pszczółki?

Otóż, kiedy temperatura na zewnątrz spada poniżej 10 stopni, pszczoły tworzą zaokrąglony kłąb zimowy. Siedzą w nim ciasno, jedna obok drugiej. Im niższa temperatura, tym bardziej się ścieśniają i tym mniejszy jest kłąb. Te siedzące na zewnątrz wprawiają w drżenie mięśnie skrzydeł, czym wytwarzają ciepło. W ten sposób pszczoły ogrzewają pokarm zgromadzony w plastrach , utrzymując go w konsystencji nadającej się do spożycia. Ba, one nawet w tych warunkach się czerwią! Temperatura wewnątrz kłębu może wtedy sięgać nawet 35 stopni.
Kiedy opróżnią plaster miodu w kłębie, przenoszą się na następny.
Jednym słowem, pszczoły zimą robią wszystko, poza zapadaniem w sen zimowy.
Kiedy przystawimy ucho do ula, nawet zimą, można usłyszeć cichutkie buczenie..

Ciekawa tylko jestem, co też mówi fizyka na temat takiego sposobu wytwarzania ciepła.

Gość

Co mówi fizyka? Fizyka mówi że ciepło jest ostateczną formą energii. W ciepło bowiem zamieni się każda forma energii.Wyrózniamy energię ruchu- czyli kinetyczną, grawitacyjną, chemiczna i energię elektryczną.
Można zamienić jedną formę energii w drugą. Zrzucając kamień z wieży zamieniamy energię grawitacyjna -potencjalną w energię kinetyczną.
Energię kinetyczną ruchu wody w rzece możemy zamienić w energię elektryczną .
W bateryjce zamieniamy dla przykładu energię chemiczną w energię elektryczną.Przy każdej formie przemiany energii część energii zamienia się w ciepło ...i to jest to. Kamień który upadnie z wieży także podgrzewa się, niezauważalnie , ale jednak.Podobnie jest z pszczołami, energia kinetyczna zamieniana jest w ciepło. Oczywiście możemy cofnąć sie do wcześniejszej jej formy jaka jest zamiana energii chemicznej w kinetyczną.
Istnieja w naszej świadomości dwa zdaje sie często mylnie pojmowane pojecia . Mianowicie ; ciepło i temperatura.
Ciepło jest Energią.
Temperatura jest tylko sposobem naszego informowania sie o gęstości energii czyli ciepła skoncentrowanej w danym przedmiocie.
Energię cieplną mozna mierzyć w kaloriach. Litr wody o temp.+100 stopn. C. zawiera 2 razy więcej energii niz 1/2 l wody też o temp.+ 100 stop. C.
Na dziś wystarczy.

Gość

Jago tak tylko pytam, czyżby Moderatorzy na polityce robotę rzucili? Think

Gość

Grzejemy się dalej? ..Jeżeli tak to ruszamy
Wiemy że ciepło to nie temperatura. Ciepło to energia , a temperatura jest pewnym wskaźnikiem. Inaczej 0 stopn. musiałoby byc tożsame z zerowa ilością ciepła. A tak nie jest. Lód w temp. np.-100 stop. też zawiera ciepło ,czyli energię. Energia w strukturze materii to poruszające sie atomy , cząsteczki im szybciej poruszaja sie tym wieksza jest energia cieplna danej materii, tym samym wskaźnik jakim jest temperatura ciała będzie wyższy.
Ale dlaczego w łazience płytki pod stopami wydaja się zimniejsze niż dywanik leżacy na nich. Czyzby miały rózna energie i przyłozony termometr wskazywałby inną wartość?. Nie temperaturę mają taką samą. Istota lezy w czym innym. Ciepło zawsze przeplywa od ciała o wyższej energii do ciała o energii niższej. Szybkośc przepływania tego ciepła zalezy od wewnętrznej struktury ciała , przedmiotu. Płytka ceramiczna ma "upakowane " atomy, cząsteczki tw ten sposób że szybko odbierają ciepło z zewnątrz.Ciepła stopa dotykając posadzki szybko oddaje swoje ciepło i na styku skóra-płytka jest cały czas róznica temperatur. Chyba że długo, bardzo długo bedziemy stopa ogrzeali płytkę aż poziomy energetyczne wyrównają się i wskaźnik jakim jest temperatura będzie jednakowy. Stawiając stopę na dywaniku ciepło z naszego ciała nie jest tak szybko odbierane ze względu na strukturę materii dywanika. Tam cząstki materii są "nieruchawe" i nie przekazuję tak szybko energii dalej.
DLatego na styku skóra stopy warstwa materiału z dywanika bardzo szybko, niezauważalnie poziomy energetyczne wyrównują się.
Tak to jest.
P.S Praktyczna rada..aby szybko rozgrzać Kobietę należy ją ściskać to tu to tam. Wtedy atomy i czasteczki Jej ciała będą blisko siebie i to ciepło będzie szybko przenikać gdzie trzeba.

Gość

Temat ciepła z uwagi na kryzys energetyczny całkiem na czasie. A więc trochę ciekawostek. Co faktycznie oznacza że ogrzewamy kogoś , coś , wprost mówiąc ciało.
Otóż ogrzeając drugie ciało dajemy mu swoją energię powodując że cząsteczki tego ciała wprawiamy w szybszy ruch. Pytanie czy jest granica do jakiej cząsteczki , atomy pod wpływem tej energii mogą sie rozpędzić.
Rozpoczynamy od ciała stałego, nieruchomego musimy je rozgrzać aż opór stopnieje. Jeżeli zabierzemy sie ostro do grzania to nasze ciało zamieni się w ciecz ,a potem może sie ulotnić . Ale poważnie. Ciecz gdy zacznie wrzeć przechodzi w stan gazowy.W stanie gazowyn atomy ,cząsteczki poruszją się swobodnie we wszystkich kierunkach.Gdy temperatura będzie rosła ruch będzie coraz szybszy.Dla przykładu cząsteczki azotu ogrzane do temperatury +180 stopni C. poruszają się z prędkością ok. 2300km/h.
Jeżeli będziemy podgrzewać dalej nastąpi rozbicie struktury cząsteczek na poszczególne atomy.Przy dalszym podgrzewaniu atomy ulegną rozbiciu, elektrony opuszczą swoje orbity , powstanie strumień rozpędzonych elektronów , swobodnych elektronów i PLAZMA to jest pozostałość po atomach.
A to juz jest temp. rzędu milionów stopni.
Czy można dalej podgrzewać? Można do pewnego stopnia. Dostarczając coraz więcej energi coraz szybciej wolne elektrony będą się poruszać. A przecież elektron posiada pewna masę. A we Wszechświecie wiemy że graniczna prędkością czastki posiadajacej masę jest prędkość światła czyli 300 000 km/sek
Przy zblizaniu się do tej prędkości elektron stawać sie będzie coraz bardziej cięzki. Tak jak każda czastka masowa. Pędzacy z predkością równa 99% prędkości światła elektron ma masę 7 razy wiekszą niż w spoczynku. Przy predkości równej 99,999 % prędkości światła ta masa jest 223 razy wieksza nizw spoczynku.Zbliżając sie do prędkości światał masa elektronu zbliżać będzie się do nieskończoności. Tym samym jest graniczna temperatura którą we Wszechświecie mozna uzyskać. Teoretycznie ustalono ja na około;
140 i 30 zer.
No i już cieplej

Gość

Bardzo ciekawe rzeczy, gorąco się robi, kiedy się czyta o osiąganiu przez ciała tak wysokich temperatur i prędkości. Mogę sobie próbować wyobrazić, że te zjawiska i reakcje, których nie ogarniam, bo tak ekstremalne, mogą mieć miejsce wśród gwiazd.
Ale ja tu z inną sprawą. Interesuje mnie masa osiągana przez ciała w wyniku... przyspieszenia zdaje mi się (z tych lekcji fizyki byłam zwolniona na konkurs recytatorski i mam na to usprawiedliwienie od polonisty Razz

). A konkretnie o ile wzrasta masa ciała znajdującego się wewnątrz, w czasie zderzenia czołowego samochodów osobowych, powiedzmy jadących z prędkością 50km/h.
Wiem, że mogłabym tego gdzieś poszukać, ale po co robić coś samotnie, kiedy można... nie-samotnie.

Być może zadałam niewłaściwe pytanie, ale jeżeli ktoś zdecyduje się rozwiać targające mną wątpliwości, to pewnie będzie wiedział o co mi chodzi (te wszystkie crash-testy i tp..).

Gość · v = 27.8;2= 13,9 m/s t=0.3/13.9= 0.02 s

Gość

Aaa..eee... aha. Dziękuję. Ups

Przy odpowiednich korepetycjach pewnie bym to pojęła po roku systematycznej pracy.
W kazdym razie o to mi chodziło. Pamiętałam jakieś tony przy okazji akcji "przewoź dziecko w foteliku" w latach 90-tych, zanim jeszcze stały sie obowiązkowe. Po takim przykładzie kupiłam natychmiast. Chodziło wówczas o kwestię przewożenia małego dziecka na kolanach.
Dziękuję :)) [dyg kolankiem]