POLITYKA 2o

Gość

Za późno! Urzekła mnie Delta!
Nie chodzi mi już o miłość platoniczną, bo co było nie będzie, na gapiostwo też nie narzekam, ale filozofia.

Nie wiem czy Platon ujmował jako stały, niezmienialny ideał miłości, czy też ten ideał mógł się zmieniać np. wraz "z wędrującą duszą ku górze"? No bo można dążyć do ideału, być nawet w jego pobliżu, ale jeżeli ideał ucieka, to co robić? Gonić?
Oddaję głos Delcie! Mr. Green

Gość

Paneszu, nawet nie wiesz jak mi bardzo jest miło...będę więc dalej cię a moze nie tylko Ciebie? urzekac swoim podejściem filozoficznym do róznych tematów....ale najwczesniej jutro W mur

Właśnie jestem po 10 godzinach wykładów i troche mam na dziś dosc - jutro odpisze, obiecuje!!!!

A teraz filozoficznie podąże w poduchy -dobranoc!!!

Gość

Zgodnie z obietnicą - jestem! I juz śpiesze z odpowiedzią. Mr. Green

Paneszu -idea w pojeciu Platona to byt niezmienny, wieczny i trwały. Wiec i miłośc jako jedna z idei platońskich -niezmienna jest i jednaka. A to, o czym piszesz, to tylko jej cień, obraz uwidoczniony w ludzkich czynach i myslach, które ze swej natury sa wciąż zmieniające sie, mozna by rzec "dojrzewajace".
W trakcie owego "przemieszczania sie" moze miłość, a raczej (trzymajac sie filozofii Platona) jej odzwierciedlenia przyjmowac różne formy - teoretycznie coraz blizsze ideałowi Mr. Green

Co ważne - chcąc zrozumieć pojecie idei i rzeczy tak jak rozumiał je Platon, trzeba sobie te dwa zagadnienia od siebie oddzielic.
Jest idea dobra (byt wieczny i niezmienny) a dobro które mozemy swoim rozumem i zmysłami objąc to odbicie idei w dobrych uczynkach, dobrych myslach itp. Jednako z miłością - Idea Miłości jest trwała, a jej odbicia w rzeczach sa zmienne. to na tym polega ów dualizm filozofii Platona tak jak ja to rozumiem. Think

Inna rzecz, czy Platon by sie ze mna zgodził, albo czy moje pojmowanie jego filozofii jest trafne - tego ocenic nie zdołam. Ya winkles

Pozostaje jeszcze kwestia "uciekajacego idału"... Pytasz Paneszu co z nim - gonić? czy nie gonić? Alez gonić!!!! Bo przeciez, jak to śpiewali Skaldowie "...nie o to chodzi by złowić króliczka, ale by gonić go" Razz

Gość

...można by rzec "dojrzewajace".
Dziękuję, tego słowa mi brakowało.
Pojęcie ideału miłości czy wogóle ideałów, bo taki płaski Platon chyba nie był, czyli według Platona ideał jest constans, ale jego zawartość constans wykracza poza doznania, mimo że rośnie jest niedostępny, a conajwyżej poznany krańcowo przez nielicznych? Mr. Green

Gość

Celnie to ująłeś Panesz. Tak, ideał jest constans, i niewielu go siegnie...A raczej gdy dusza "wyzwoli się z okowów ciała" powróci w krainę Idei by tam doswiadczac idealnych bytów, obcować z nimi. To podwaliny późniejszej mysli filozofów chrześcijańskich. Długo na platońskich teoriach opierał sie cały światopogląd chrześcijański...aż do św. Augustyna, który jako pierwszy z Ojców Kościoła siegnął po filozofie Arystotelesa.
Gwoli ciekawości- dzieła Arystotelesa były pierwszym filozofom chrześcijanizmu całkowicie nieznane, gdyz dopiero później zostały przetłumaczone....z arabskiego na łacinę. To cywilizacji arabskiej zawdzieczamy dostep do arystotelesowych dzieł. Mr. Green