Zmień post - POLITYKA 2o

Zmień post

Użytkownik

Temat

Treść wiadomości

Emotikony





Więcej Ikon

Kolor: Rozmiar:

Zamknij Tagi

status Bnej Noach
Nie-żydowscy mieszkańcy otrzymaliby pozwolenie na zamieszkanie w Ziemi Izraela,pod warunkiem przyjęcia siedmiu Praw Noachidów (Szwa Micwot Bnej Noach).Y. Harkabi opisując propozycje Bloku nadania statusu Bnej Noach nie-Żydom pisze iż,[color=blue]nie mieliby oni żadnych praw politycznych, płaciliby podatki, cierpieli upokorzenie oraz służalczość. Nie mogliby zajmować jakichkolwiek funkcji publicznych, stawiających
ich w hierarchii pracy wyżej od jakiegokolwiek Żyda[/color]
Deportacja
[color=blue]Palestyńczycy, którzy zamieszkują Ziemie Izraela powinni zostać jak najszybciej deportowani do sąsiednich państw arabskich. Rabin Mosze Levinger wyrażając ten pogląd, uznał je za jedyne właściwe rozwiązanie, gwarantujące odrodzenie „Królestwa Izraela”, zaprzeczając praw narodowych Palestyńczyków....[/color]
Eksterminacja
 Jedynym dobrym rozwiązaniem według [color=blue]Israela Hessa [/color]jest  eksterminacja Arabów mieszkających w Izraelu

[size=18][color=red]Masakra DEIR YASSIN[/color][/size]
kiedy wreszcie Izrael zdobędzie się na przeprosiny wobec Arabów za popełnioną na nich ludobójczą zbrodnię w Deir Yassin. Zbrodnia ta nie tylko jest solidnie udokumentowana, ale nie ma żadnych wątpliwości, że dokonali jej mordercy z izraelskich band terrorystycznych Irgun, na których czele stał sam późniejszy premier Izraela Menachem Begin. Autorzy tej okrutnej zbrodni nigdy nie zostali ukarani, choć publicznie się nią pysznili, tak jak robił to sam Begin.
9 kwietnia 1948 roku Żydzi dokonali szczególnie okrutnej rzezi w arabskiej wiosce Deir Jassin. Żydowscy terroryści z Irgunu, dowodzonego przez Menachema Begina wymordowali tam 254 osoby, głównie kobiety, dzieci i starców. Przez dwa kolejne dni terroryści żydowscy zabijali w okrutny sposób swoje ofiary, niektórym z nich odcinając głowy. Według oficjalnego raportu głównego przedstawiciela Międzynarodowego Czerwonego Krzyża w Jerozolimie doktora Jacquesa de Reyniera zamordowano 52 dzieci i rozcięto brzuchy 25 ciężarnych kobiet. Licznym Arabom, masakrując ich, obcięto genitalia. Jacques de Rynier z obrzydzeniem wspominał, jak izraelska dziewczyna chwaliła się przed nim swym nożem, ociekającym krwią (por. "The Globe and Mail" z 2 maja 1998; zob. również opisy masakry w książce D. A. Mc Gowana i M. H. Ellisa "Remembering Deir Yasssin", New York 1998, s. 48, 49, 51). Oficjalnie władze izraelskie odcięły się od rzezi w Deir Yassin. Premier Ben Gurion publicznie nazwał Begina "Menachemem Hitlerem". Niemniej Izraelczycy zrobili wszystko, by maksymalnie wykorzystać psychologicznie efekty masakry, puszczając pogłoski o czekających Arabów dalszych rzeziach. Rezultatem był exodus Arabów - 750 tysięcy osób opuściło tereny Palestyny, uciekając przed wojskami izraelskimi. 
[size=18][size=12][color=red]Zbrodnia w Kafr Kasim[/color][/size]J[/size]
ednym z drastyczniejszych przykładów masowych zbrodni popełnionych na Arabach był mord w wiosce Kafr Kasim w 1956 roku. Jeden z najbardziej obiektywnych żydowskich badaczy konfliktu bliskowschodniego Alfred M. Lilienthal tak pisał w bardzo interesującej, a dziś świadomie przemilczanej książce "Druga strona medalu" (Warszawa 1965, s. 298): "W kilka godzin po rozpoczęciu marszu armii izraelskiej na Synaj - 29 października 1956 roku - w Kafr Kasim i innych wsiach "małego trójkąta" w Izraelu ogłoszono godzinę policyjną od 5 po południu do 6 rano. Wiadomość tę przekazano o godzinie 4.45 po południu sołtysowi wioski, który poinformował oficera pełniącego służbę, że wiele osób pracuje jeszcze na polach i nie może być powiadomionych. Oficer zapewnił muchtara, że "wojska pograniczne będą ich pilnować". Po godzinie 5 po południu wracało z pola 49 wieśniaków, w tym 14 kobiet i małe dzieci w ramionach matek. Wszystkich ich wysiekły karabiny maszynowe. Fakty te ukrywano przez długi czas, a kiedy wreszcie żołnierze straży pogranicznej zostali postawieni przed sądem, śledztwo trwało ponad 2 lata. Zeznania potwierdziły, że major Szmul Malinski - dowódca batalionu straży pogranicznej - wydał rozkaz strzelania, pouczając żołnierzy: "Nie ścierpię mazgajstwa". Zapytany jak należy postąpić z kobietami i dziećmi, major odpowiedział: "Niech Allach lituje się nad ich duszami". Według Lilienthala Sąd Najwyższy Izraela wydał łagodne wyroki na wszystkich winnych oficerów i podoficerów, którzy w końcu już po roku zostali zwolnieni w ramach amnestii
[size=18][color=red]Z ZYCIA A.SZARONA[/color][/size]
Ostrovsky pisze: "Ariel Szaron już jako 25-letni dowódca dowodził raidem [color=blue]komanda, które zabiło grupę niewinnych Jordańczyków, zmuszając premiera Ben Guriona do publicznych przeprosin". [/color]Grażyna Dziedzińska z kolei pisała w "Naszej Polsce" z 25 października 1990, [color=red]że oddział Szarona jest odpowiedzialny za okrutną pacyfikację jordańskiej wioski Kibya w latach 50-tych, wysadzenie wtedy w powietrze 46 domów palestyńskich wraz z przebywającymi w nich 60 osobami, w tym kobietami i dziećmi. Szarona oskarżono również o zbrodnie wojenne popełnione na jeńcach egipskich w 1956 roku. Z takim oskarżeniem wystąpił publicznie między innymi były deputowany do Knesetu Uri Awneri (wg korespondencji E. Nejmana z Tel Awiwu, "Trybuna" z 16 sierpnia 1995). [/color]

Opcje
HTML: TAK
BBCode: TAK
Uśmieszki: TAK

	Wyłącz HTML w tym poście
	Wyłącz BBCode w tym poście
	Wyłącz Uśmieszki w tym poście

Kod potwierdzający: *