Zmień post - POLITYKA 2o

Zmień post

Użytkownik

Temat

Treść wiadomości

Emotikony





Więcej Ikon

Kolor: Rozmiar:

Zamknij Tagi

[b]Przebieg wojny[/b]

Przed północą z 7 na 8 sierpnia z wiosek Nikozi i Ergneti rozpoczął się gruziński ostrzał stolicy Południowej Osetii – Cchinwali z użyciem 122-mm wyrzutni BM-21 Grad i haubic D-30. Wkrótce 4. brygada piechoty armii gruzińskiej rozpoczęła atak na miasto. [color=blue]W skład jednostki wchodziło 3300 żołnierzy wspieranych przez ok. 300 z innych jednostek[/color].
W skład 4. brygady wchodziły trzy bataliony piechoty (etatowo po 591 ludzi) z opancerzonymi pojazdami bojowymi (BTR, BMP), jeden pancerny (zmechanizowany, 380 ludzi, 30 czołgów T-72 i 17 BMP-2), dywizjon artylerii (371 ludzi, 18 haubic D-30, 12 moździerzy kal. 120 mm), batalion wsparcia (MTO, 288 żołnierzy) i inne pododdziały pomocnicze (285 ludzi). Brygada przed rozpoczęciem walk przechodziła szkolenie w ramach amerykańskiego programu GSSOP II (Georgia Sustainment and Stability Operations Program II), przygotowującego do uczestnictwa w misji w Iraku, gdzie w chwili ataku na Osetię Południową znajdowała się 1. brygada piechoty.

[color=blue]Według mediów amerykańskich, Gruzja dysponowała w rejonie walk około stu czołgami T-72 i T-55 oraz kilkudziesięcioma bojowymi BMP-1 i BMP-2, a także rozpoznawczymi BRM-1. Wśród nich były zmodernizowane przez Elbit T-72-SIM-1 (modernizacja 169 czołgów rozpoczęła się w 2006) – wyposażone w nowy system kierowania ogniem zintegrowany z GPS i IFF, przystosowany do użycia w ciemnościach, a także wzmocniony pancerz. [/color]Ich możliwości zostały wykorzystane jedynie w minimalnym stopniu, bo gruzińscy dowódcy starali się oszczędzać ten drogi sprzęt, wysuwając na pierwszą linię starsze czołgi.

Działania gruzińskie były wspierane przez lotnictwo. Przede wszystkim przez samoloty szturmowe Su-25 oraz śmigłowce Mi-24 i Mi-8. Przeciwko nim Południowi Osetyńscy i Rosjanie z jednostek pokojowych mieli tylko przenośne zestawy przeciwlotnicze. Obrońcy Cchwinwali dysponowali przede wszystkim bronią strzelecką (AKM-74 i AKS-74U) oraz moździerzami i granatnikami. Wspierały ich stare czołgi T-55 i opancerzone BMP i BTR.

Kluczową rolę w obronie Cchwinwali odegrali Rosjanie z sił pokojowych. Oni też w pierwszej fazie walk ponieśli największe straty. Najsilniej atakowany batalion, liczący 180 ludzi, utracił 25 zabitych i 130 rannych. Gruzini zniszczyli też po jednym BMP i BRDM. [color=blue]Do Rosjan strzelali ich gruzińscy koledzy z sił pokojowych...[/color]
Według strony rosyjskiej, atakujące oddziały gruzińskie utraciły 10 czołgów T-55 i T-72. Ich straty w ludziach są szacowane 30-50 żołnierzy.

Około południa 8 sierpnia Gruzini zajęli centrum Cchinwali. W tym czasie w rejon walk przybyły dwa bataliony rezerwistów – blisko 800 ludzi uzbrojonych w amerykańskie M-4 oraz moździerze i granatniki. Dziś ocenia się, że nieprzygotowani do wojny rezerwiści w praktyce wręcz osłabili gruziński kontyngent, obniżając też jego morale.
Rosjanie zostali zaskoczeni atakiem. Dwa bataliony 19. dywizji gwardyjskiej z 58. armii ruszyły ze wsparciem dopiero kilka godzin po ataku. Jeden z nich poniósł prawdopodobnie poważne straty, szacowane na kilkadziesiąt pojazdów (T-72, BMP, BTR). W czasie walk o drogę zarską Gruzini stracili zaś 4 czołgi. Dopiero drugiego dnia walk na najbardziej zagrożone kierunki przerzucono pododdziały 76. pskowskiej dywizji powietrzno-desantowej z podstawowym wyposażeniem mobilnym. Później wsparły je żołnierze 98. dp-d z Iwanowa oraz jednostki specjalnej Wostok.
[color=blue]W mediach rosyjskich krytykowana jest praca wywiadu, który nie ostrzegł na czas przed atakiem. Dopiero po kilkudziesięciu godzinach walk [/color]Rosjanie, wspierani przez znacznie silniejsze od gruzińskiego lotnictwo, zaczęli zdobywać przewagę. Cchinwali zostało szybko odbite. Gdy do miasta weszli komandosi z batalionu Wostok uzbrojone w przenośne systemy przeciwpancerne, opuszczone przez piechotę gruzińskie czołgi uciekały nie podejmując walki. Czeczeńska jednostka została później użyta do odbijania kolejnych wiosek, nie ponosząc przy tym żadnych strat (tylko 2 rannych).

Rosyjskie lotnictwo, nie dysponujące uzbrojeniem precyzyjnym dalekiego zasięgu, poniosło znaczące straty w czasie walk o Cchinwali. Wiadomo o co najmniej trzech utraconych Su-25. Jeden z nich miał zostać zestrzelony pociskiem zestawu przenośnego (choć są też doniesienia, że pociskiem zestawu Tor), drugi padł ofiarą ognia własnych jednostek, a trzeci rozbił się z powodu awarii. Nieoficjalnie Rosjanie przyznają się do większych strat, szacowanych na 6 maszyn.

Gruzinom udało się zestrzelić samolot rozpoznawczy Tu-22MR (dwaj członkowie jego załogi zginęli, jeden dostał się do niewoli, a czwarty zmarł w szpitalu). Prawdopodobnie pociskiem zestawu S-200, których kilka mieli uzyskać od Ukrainy. Rosjanie oskarżali nawet Ukraińców o obsługiwanie tych zestawów, przeciwko czemu Kijów ostro protestował. Według niego, 21 ukraińskich żołnierzy, którzy przebywali w Gruzji w związku z międzynarodowymi ćwiczeniami, opuściło ten kraj przed rozpoczęciem wojny. Pozostało tam tylko 5 członków misji ONZ.
Rosyjanie już w pierwszym dniu wojny rozpoczęli niszczenie gruzińskiej infrastruktury wojskowej, w szczególności systemów wspierających lotnictwo – radiolokatorów i węzłów łączności. Zaatakowali także pas startowy lotniska pod Tbilisi (i pobliskie centrum dowodzenia) oraz Marneuli. Na ziemi zniszczono kilka Su-25 oraz śmigłowce Mi-8 i Mi-24 (2 w bazie Senaki). Na gruzińskie bazy rajdy wykonywało lotnictwo i jednostki lądowe.
Gruzińska obrona przeciwlotnicza składała się z dwóch dywizjonów rakietowych wspieranych przez 5-6 stacji radiolokacyjnych (36D6-M, 1RŁ131, Kolczuga). Ich podstawowe uzbrojenie stanowiły zestawy S-125M, Osa-AK(M), Buk-M1 oraz mobilne ZSU-23-4. Była więc stosunkowo silna, co spowodowało, że rosyjskie lotnictwo działało bardzo ostrożnie.

9 sierpnia w pobliże czarnomorskiego wybrzeża Gruzji przypłynął krążownik rakietowy Moskwa, wspierany przez dozorowiec Smietliwyj oraz 3 okręty desantowe. Następnego dnia zostały one zaatakowane przez 4 gruzińskie kutry. Jeden z nich otworzył ogień do Moskwy, lekko ją uszkadzając i wywołując pożar. W odpowiedzi rosyjski okręt zatopił kuter rakietowy (pociskiem Malachit), prawdopodobnie proj. Grif 1400M (inne źródła mówią o kutrze Batumi proj. PCKR-648). Rosjanom udało się w praktyce zablokować gruzińskie wybrzeże.

Gruzini planowali też atak na drugą ze zbuntowanych republik – Abchazję. Na kilka dni przed rozpoczęciem wojny z jej stolicy – Suchumi, docierały informacje o koncentracji dodatkowych wojsk gruzińskich w wąwozie Kodori, który ma ogromne znaczenie strategiczne (geograficznie wchodzi w skład Abchazji, ale od początku lat 1990. formalnie znajdował się pod kontrolą sił pokojowych, a faktycznie wojsk Gruzji, gdy sama Abchazja była kontrolowana przez 2,5 tysiąca żołnierzy rosyjskiej misji pokojowej). Rosjanie mówili o sile półtorej brygady. Gruzini sprowadzili tam artylerię i ciężki sprzęt. Ostatnią poważną operację przeciwko lokalnym watażkom przeprowadzili 26 lipca, przenosząc formalnie uznawany przez siebie rząd abchaski z Tbilisi do wioski Czchałta. Oceniano to jako preludium wojny. 
[color=red]Według zdobytych przez Rosjan 11 sierpnia planów, Gruzini chcieli zaatakować na trzech kierunkach – półtorej brygady na Galsk, cztery bataliony na Suchumi, a kolejna grupa miała odciąć Abchazję od Rosji. [/color]Plan ataku na Abchazję nie został zrealizowany zapewne ze względu na niepowodzenie operacji w Osetii Południowej. Być może wpływ na zwlekanie z atakiem miała też specyficzna sytuacja w Abchazji, gdzie znajduje się kilka popularnych kurortów, a sezon turystyczny jest w pełni.
Po rozpoczęciu otwartego konfliktu w Osetii Rosjanie wprowadzili do Abchazji ok. 10 tysięcy żołnierzy z 350 jednostkami broni. 10 sierpnia wojska abchaskie, wspierane przez Rosjan, rozpoczęły akcję usunięcia wojsk gruzińskich ze wschodniej części Wąwozu Kodori, której finalna faza została zrealizowana 12 sierpnia rano. W efekcie Abchazowie i Rosjanie doszli do uznawanej przez Abchazję granicy Gruzji.

[b]Straty stron[/b]

Dane dotyczące strat pięciu dni otwartej wojny są niepełne i sprzeczne. [color=blue]Najwięcej ludności zginęło w czasie gruzińskiego ataku na Cchinwali. W gruzach legły duże fragmenty dzielnic mieszkalnych (ocenia się, że zniszczony został co 10 budynek), zniszczono wszystkie 9 szkół. Wtedy też największe straty poniosły wojska rosyjskie. Spowodował je głównie ostrzał z haubic.[/color] 
[color=blue]Najwyższe szacunki mówią o 1,6-2 tysięcy zabitych cywilów.[/color] Trudno te dane zweryfikować ze względu na skalę ucieczek z obszarów walk i ogrom zniszczeń – zwłoki mogą się nadal znajdować pod zawalonymi, a często też zaminowanymi budynkami. Wiele osób chowano możliwie jak najszybciej w przypadkowych miejscach ze względu na wysoką temperaturę, by uniknąć epidemii.

I co tu dodawać...? Ze chyba tylko Goebels kłamał lepiej...

Opcje
HTML: TAK
BBCode: TAK
Uśmieszki: TAK

	Wyłącz HTML w tym poście
	Wyłącz BBCode w tym poście
	Wyłącz Uśmieszki w tym poście

Kod potwierdzający: *