POLITYKA 2o

Ekor

W lipcu 1943 rozpoczęto na Wołyniu na masową skalę mordy i grabież na Polakach tam zamieszkujących. Według źródeł zachodnich zamordowano nie mniej niż 50 tys Polaków. Niektórzy podają liczbę ok. 120 tys. Nasi politycy z każdej opcji " o mało jajka nie zniosą" pielgrzymując na rózne sposoby do Katynia. Nie ujmując tragedii katyńskiej ...tam rozstrzelano 20 tys Polaków. Na Wołyniu i Zachodniej Galicji zamordowano w najokrutniejsze sposoby wielokroć więcej naszych rodaków. Dlaczego nasi wybrańcy narodu milczeli i nadal milczą. A co robi IPN? . Dla poprawności politycznej zdecydowali nie poruszać tego tematu , nie poruszać ponieważ nasi rządzacy mają na celu promowanie Ukrainy na zachodzie .Ten drażliwy temat mógłby zepsuć obraz Ukrainy pretendującej w przyszłości do UE. A Ukraińcy stawiają pomniki mordercom mając za nic potrzebę rozliczenia ze swoją niesławną przeszłością. Tak to w imię celów politycznych ,wątpliwych do osiągnięcia, zamazuje się pamięć o dziesiątkach tysięcy pomordowanych Polaków. To jest polityka ....gdyby się ktoś pytał.

[link widoczny dla zalogowanych]

Baltazar

Masz pełną rację.
To też uważam że na pamięć oraz morale naszych "wybrańców" nie ma co liczyć.
Na szczęście nie po to są wybierani.
Trzeba ich po prostu pilnować by stanowili właściwe prawo i w sposób racjonalny rządzili krajem, natomiast pamięć po pomordoiwanych niech już lepiej pozostawią społeczeństwu do jego uznania, bo jak się niejednokrotnie przekonaliśmy, autorytetem w tej dziedzinie dla nikogo są znikomym, a właściwie żadnym...

Ekor

Dziwi mnie jedno...gdzie był "kościół prawosławny", gdzie jego duchowieństwo, hierarchia?.Nie mogła się ta zbrodnia dokonywać bez jego akceptacji lub cichego przyzwolenia.Prosty chłop żywił jednak szacunek do popa. Korczak ze swymi dziećmi poszedł do krematorium, a ilu popów jawnie sprzeciwiło się tej masakrze?

Maat

Maat

Świadectwa z Wołynia:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Inny punkt widzenia:
[link widoczny dla zalogowanych]

Maat

Baltazar

„Akcja zainicjowana była przez działaczy OUN-B (banderowcy) i wykonywana przede wszystkim przez formacje UPA wspomagane przez chłopów. Najwięcej mordów, dokonanych w lecie 1943 roku, odbywało się w niedziele. Ukraińcy wykorzystywali fakt, że ludność polska gromadziła się podczas mszy św. w kościołach, co stanowiło doskonały cel dla zbrodniarzy.
Wierni przed śmiercią częstokroć byli torturowani w okrutny sposób (np. przecinanie ludzi na pół piłą do drewna, wyłupywanie oczu, palenie żywcem lub też znęcanie się i pastwienie nad dziećmi co ukazuje - zdj. Łobozowa pow. Tarnopolski 1943, czwórka polskich dzieci przybitych do drzewa przez nacjonalistów ukraińskich)" .
[link widoczny dla zalogowanych]

Bez wnikania nawet w to kto miał rację i czyje powody były ważniejsze, bo przecież w stosunku do tych na zdjęciu, powodów nie mogło być żadnych.
- Coś podobnie ohydnego mogło więc uczynić jedynie kainowe plemię.

Jeśli zapomnę o nich, Ty Boże na niebie zapomnij o mnie! ( Adam Mickiewicz Dziady)

Ekor

Maat podałaś link do innego punktu widzenia. Ale czy jest to istotnie przeciwny punkt widzenia? Tego nie jestem pewien. Opisuje on te skomplikowane dzieje w tamtym okresie, jeden z przypadków w czasach gdy życie ludzkie było czasem mniej warte niż para butów. Nawet gdy pop zginął z ręki Polaka to nie był to "wykwit ideologii", nie przeniosło się to na masowe działenie w imię określonych celów politycznych. Mogło to być prostym rozbojem czy badytyzmem. Tym samym nie ma wspólnego mianownika do porównań zbrodni i masowych mordów. Działanie Ukraińców było sytemowe prowadzone w myśl pewnych założeń politycznych.

Baltazar

Czy może być jakikolwiek punkt widzenia równoważny z mordowaniem dzieci tak jak na tym zdjęciu, przecinaniem ludzi piłą czy wydłubywaniem oczu?
Nie widzę, bo to zbyt daleko wykracza poza pojęcie człowieczeństwa.
Fakt przytaczania czegokolwiek co moze stanowić przeciwwagę, świadczy najdelikatniej mówiąc o niezrozumieniu tematu...

Ekor

Mordy na taką skalę czyli eksterminacja miała całkiem inne podłoże niż można wnioskować z postu Maat. Różne były koleje relacji wzajemnych na tzw. Kresach. Jest prawdą że administracja Polska popełniła sporo błędów zaogniając na ogół poprawne realacje. Osadnictwo wojskowe, pewien sposób nie zawsze właściwy w reakcji urzędników róznych szczebli wobec ludności Ukraińskiej. To jest prawda, ale prawdą jest i to że ta strona druga równie odpłacała pięknym za nadobne. Ale były to raczej w miarę poprawne relacje. Oczywiście było solą w oku Ukraińców to że najważniejsze urzędy piastowali Polacy, że właścicielami ziemskimi byli także w większości Polacy , tym samym ta "wioskowa inteligencja" to też za zwyczaj byli Polacy.Czy trudno się temu dziwić? Czy można się dziwić że Polacy wprowadzali na tych terenach postęp w życiu społecznym. Ale mimo wszystko obie nacje żyły na ogół zgodnie. Dopiero gdy tzw.Elita polityków Ukraińskich zobaczyła że nie otrzymają wolnej Ukrainy ani od Rosjan, ani od Niemców , wtedy widząc że front nieuchronnie zbliża się od wschodu zdecydowali się na działania wyprzedzające. Pierwszym krokiem było pozbycie się Polaków. Wszędzie na wsiach i osadach pojawiły się napisy" Lachi za San". Potem poszło hasło do zastraszenia poprzez masowe mordy. Oczywiście skrywane urazy pomogły w tym. Ale nie to był zasadniczy motyw zbrodni. Tym samym nie może być on uważany za przyczynę zbrodni. Tak jak odwet , czy też samoobrona w wyniku której Polacy zabili, czy jak ktoś uważa zamordowali ok 2 tys Ukraińców nie może być stawiana na równi z tym co uczynili Ukraińcy.
Jest pewne , gdy Ukraina zbliżać będzie się do zachodniej Europy i standardów w niej panujących . Wówczas to historia "upomni się" o nie rozliczone i nazwane zbrodnie.A dzisiaj winniśmy postawić do kąta polityków i rządzących żądając jasnego stanowiska Państwa Polskiego wobec zbrodni ludobójstwa dokonanej na narodzie Polskim.

Ekor

Zastanawiam się nad innym aspektem tej eksterminacji ludności Polskiej na kresach. Czy oprócz oprawców, ich komendantów oraz przywódców takich jak Bandera jest jeszcze ktoś kto ma poprzez swoje działanie lub zaniechanie ręce krwią splamione?
Otóż nie sądzę aby przywódcy UAP , czy OUN podejmowali tak szeroko zakrojoną akcję przeciw Polakam gdyby nie mieli obietnicy , czy nie tworzono im nadzieji na powstanie wolnej i niezależnej Ukrainy. Ktoś takie działania podejmował lub stwarzał przesłanki ku temu. Kto? Niemcy, być może Rosjanie ..choć w to osobiście wątpię. A może jest jeszcze ktoś?
Ukraińcy porzez eksterminację Polaków chcieli miec argument że na tamtych terenach ludność jest etnicznie jednorodna.Z tym argumentem chcieli zapewne wyjść do tych którzy będą układać porządek w tamtym regionie na nowo. Tylko Polacy nie pasowali do tej koncepcji.

Maat

Po pierwsze:
Ekor, nie stawiałam wspólnego mianownika i nie o porównywanie stopnia agresji i zbrodni mi chodziło. Jeśli już dokonałam zestawienia działań, zauważ, napisałam, że represje ze strony polskiej to… więzienie i niewielkie wyroki, a wiele osób wypuszczono z więzień bez wyroków (nie rozwodziłam się o genezie powstania „miejsca odosobnienia” w Berezie Kartuskiej: zabójstwo ministra spraw wewnętrznych, którego dopuścił się członek OUN, gdzie osadzani byli członkowie nielegalnych bądź zdelegalizowanych przez polskie władze ukraińskich organizacji nacjonalistycznych, bo… na równi z nimi osadzani byli i polscy przeciwnicy sanacyjnego rządu, wszyscy podlegali psychicznemu i fizycznemu terrorowi), zaś ze strony ukraińskiej to zemsta, ale i planowana akcja usunięcia ludności polskiej w ramach czystek etnicznych, a w jej ramach masowe mordy (to są te Twoje zaplanowane działania polityczne) – więc… nie ma tu z mojej strony znaku równości.

Po drugie:
Tekst pod linkiem odnosił się do Twojego wpisu o roli cerkwi w ukraińskich zbrodniach. I znów, nie chodziło mi o przypadek jednostkowy (a nawet dwa, o których mowa w tej relacji) i wskazywanie tu polskich win, a o to, co przebija z tła i co daje pogląd na stosunki.
Więc…
Budynek cerkiewny został oddany na potrzeby kościoła rzymskokatolickiego, a Ukraińcy musieli organizować się od nowa, znów z przeszkodami ze strony polskiej. Cerkiew Ukraińcom oddali nie Polacy i nie Rosjanie, a Niemcy; również ziemię należącą do parafii zwrócili nie Polacy, a Niemcy – takie zdarzenia budują stosunki międzyludzkie, pokazują, że Ukraińcy mieli drobne podstawy, by wierzyć lub mieć nadzieję, że… Niemcy będą ich lepiej traktować niż Polacy.
Jeśli wczytasz się w ten tekst zobaczysz też, że… relacja tego człowieka jest rzeczowa, nie jest też napastliwa w stosunku do Polaków. On mówi, że pierwotnie relacje były dobre, że sąsiedzi spotykali się towarzysko, prawie wszyscy mówili po polsku. Niechęć narastała z czasem. Pewnie na podstawie sumy zdarzeń, ale… pewnie i poprzez budowanie „odpowiedniej” atmosfery. Również przez cerkiew. Jej tamtejsi przedstawiciele w relacji ukazani są jako ludzie dobrotliwi, ale jest też w tekście sygnał, że cerkiew dbała o przywrócenie języka ukraińskiego (to element budowania czy odbudowywania świadomości, wskazywania na przynależność do narodu ukraińskiego). Nie wiemy, jakie słowo… boże głosili ojcowie.
Ten stary człowiek, sam z siebie, nie oskarża Polaków o zamordowanie o. Aleksego ( a wcześniej o zamęczenie o. Aleksandra), powołuje się na niemieckie orzeczenie: "Polen banditen" – chyba z dużym prawdopodobieństwem możemy przyjąć, że takie stwierdzenie padło na podatny grunt i że znakomita większość chętnie przyjęła je za fakt, nawet gdyby prawdą to nie było. Ale jest przesłanka, która ten fakt czyni prawdopodobnym – to wcześniejsze zdarzenie, kiedy o. Aleksy został zatrzymany i zwolniony, udał się do komitetu ukraińskiego po interwencję na gestapo, w wyniku której Ukraińców uwolniono, a Polaków nie, część z nich nigdy nie wróciła z Majdanka. Można pewnie zakładać, że za Polakami Ukraińcy nie wstawili się u Niemców. Czy zamordowanie księdza było aktem zemsty czy prowokacją nie wiemy, ale… idę o zakład, że miejscowi uznali to za zemstę.
Nic z tej relacji nie wiemy o wpływaniu na świadomość Ukraińców przez zorganizowane grupy zbrojne ukraińskie, ale czy to znaczy, że takich działań nie było?
A jeśli były, to… ukraińscy chłopi byli poddawani manipulacjom z trzech stron.
Ekor, nie ma się co łudzić, chłop ukraiński nie był światły. Był niewykształcony, zapracowany, biedny i miał swoje bieżące i zadawnione żale do Polaków, właśnie, mówiąc w uproszczeniu, że Polak był panem, a Ukrainiec sprowadzony był do roli chłopa–niewolnika.
Rok 1930 i 1938 nie były przyczynami samymi w sobie, były najbliższe w pamięci ukraińskiej, ale wcześniej były całe wieki historii Ukrainy, historii niezbyt szczęśliwej (eufemizm), nie tylko za przyczyną Polski i Polaków. Ukraina nie miała szczęścia do niepodległości, była rozrywana (ziemie jej przypisywane) przez państwa ościenne od XIV w., a przecież w doniesieniach historycznych nazwa Ukrainy pojawia się dopiero w XII w. (i oznacza właśnie ziemie kresowe). Nie lepiej było w wieku XVI i kolejnych, po I i II wojnie światowej.
Myślę, że ukraiński chłop był podatnym obróbce materiałem ludzkim, którym można było łatwo kierować ku brutalnym aktom przemocy i masowym mordom, skutkującym dziesiątkami tysięcy ofiar po stronie polskiej. Porównaj z… cywilizowanymi Niemcami – a obozy koncentracyjne, a holocaust?
Piszesz, idealizując, że „Polacy wprowadzali na tych terenach postęp w życiu społecznym”.
Niemcy na terenach zachodnich też wprowadzali postęp (różnice miedzy Polską zachodnią a wschodnią, będącymi pod różnymi zaborami, odczuwalne są do dziś), a równocześnie rugowali z urzędów Polaków, likwidowali naukę języka polskiego w szkołach, zakazali nauczania religii w języku polskim, prowadzili działania germanizacyjne i dyskryminacyjne, a my…
My walczyliśmy w powstaniach, Ukraińcy… inaczej. Dlaczego? Czy wynikało to tylko z „taktyki” przyjętej przez ukraińskie ugrupowania zbrojne czy również z uwarunkowań historycznych, wpływów… dzikiego wschodu?
Nie próbuję tłumaczyć mordów ukraińskich, szukać dla nich usprawiedliwienia, próbuję zrozumieć zwykłych ludzi, dlaczego właśnie tak, co… wcale nie jest łatwe.
Ale odbiegłam strasznie od relacji świadka historii, o którym była mowa. Kończy on swoją opowieść słowami:
„Dużo teraz się mówi o rocznicy tragedii wołyńskiej. Niektórzy powiadają, że mordy na Chełmszczyźnie to odwet za Wołyń. Ale to przecież Polacy, na długo przed wojną, pierwsi zaczęli burzyć nam cerkwie, prześladować Ukraińców, przeprowadzać pacyfikacje... Jeśli o tym nie powiemy, nie wyjaśnimy przyczyn tragedii na Wołyniu w 1943 roku.”.
On sięga tylko do wydarzeń wprost po sobie następujących, tych najlepiej mu znanych, być może o wielu innych z dalszej przeszłości nawet nie słyszał.
Myślę, że trzeba mówić o wszystkim, każdy ma prawo do swoich krzywd i pamięci o nich. Każdy chce ich uznania przez drugą stronę. Ja nie widzę lepszego sposobu do porozumienia.

PS
Chciałam jeszcze o… cerkwi, o nacjonalizmach (różnych, w różnym czasie), o przeszłości Ukrainy, o naszym udziale w losach Ukrainy i Rosji… ale… musiałabym dać wpis na miarę… książki.

Maat

DO POLAKÓW

Kiedyśmy byli Kozakami,
Zanim nasz cichy, zgodny świat
Wzburzyła unja, każdy rad
Bratersko jednał się z Lachami,
Wolnymi pyszniąc się stepami;
W kwitnących sadach całe dni
Wesołych dziewcząt rój ochoczy,
Matki pieściły swoje oczy
Wolnością synów... Lata szły,
Rośli synowie, weselili
Żałosną starość ich i zgon...
Aż w imię Boże z obcych stron
Przybyli księża, podpalili
Nasz cichy kraj, zaleli wkrąg
Jeziorem łez i krwią, i potem,
Niosąc męczęńską śmierć sierotom
W imieniu Chrystusowych rąk!

Już głowy chylą się kozacze,
Jako zdeptany w stepie kwiat;
A Ukraina jęczy, płacze,
Na rusztowaniu stoi kat,
Spadają głowy; tryumfuje
Zwycięski ksiądz i głosem złym
Woła: Te Deum! Alleluja!

O takto, Lachu, druhu-bracie,
Zachłanni księża i magnaci
Rzucili waśń pomiędzy nas,
I przeto minął zgody czas.
Więc podaj rękę kozakowi
I czyste serce swoje daj!
A wspólnie w imię Chrystusowe
Wskrzesimy znowu cichy raj.

1847 — 1850,
Twierdza Orska — Orenburg

Tekst oparty na:
Taras Szewczenko, Poezje

Przełożył: Józef Łobodowski

Ekor

Maat