POLITYKA 2o

Gość

czy nadziei i wiary?
ja tam nie wiem, może niech wypowiedzą się twardzi zwiolennicy PO

Gość

W szeregach Platformy Obywatelskiej topnieje tolerancja dla związkowych przepychanek. W klubie coraz głośniej mówi się o konieczności solidnych zmian w ustawie o związkach zawodowych. W pierwszej kolejności mają spaść, wyśrubowane często, pensje związkowych działaczy.
Jakie pomysły ma PO? Dziennik "Polska" zebrał niektóre z nich.

- Siedziby związków zawodowych mają być wyprowadzone poza zakłady pracy. - Związki miałyby się utrzymywać wyłącznie ze składek członkowskich. Liderzy straciliby profity ze związkowych etatów. Ich często wyśrubowane pensje z pewnością spadną.

- Minimalna liczba osób do założenia związku (teraz to 10) może wzrosnąć. Pojawia się wersja, ze nawet do 20-30 osób. Trudniej byłoby więc założyć związek w niewielkiej firmie.

- Pracodawcy negocjowaliby swoje działania nie ze wszystkimi związkami, ale z reprezentacją pracowników. To ma ukrócić kłótnie między związkami z tej samej branży.

Nowelizacja ustawy o związkach znajdzie się w pakiecie ustaw, jakie wypracuje komisja "Przyjazne państwo". Szefuje jej poseł Janusz Palikot.

- Niektórzy związkowcy traktują obecną ustawę instrumentalnie. Łagodne przepisy pozwalają na radykalne zachowania wobec pracodawcy, a to nie służy gospodarce - tłumaczy potrzebę zmian Grzegorz Dolniak, wiceszef klubu parlamentarnego PO.

W sejmowych kuluarach krytycznie mówi się o wysokich zarobkach związkowych działaczy.

Senator Tomasz Misiak, szef komisji gospodarki w Senacie alarmuje, ze najważniejsze to powstrzymać mnożące się w zakładach kolejne związki zawodowe. - Pracodawca ma związane ręce, musi z nimi konsultować nawet najdrobniejsze sprawy - uważa senator.

W samej tylko Poczcie Polskiej działa teraz około 200 organizacji związkowych. Niedawno zarząd musiał powołać pełnomocnika ds. kontaktów ze związkowcami. Wszystko dlatego, że związki żądały spotkań z prezesem Poczty w każdej, nawet najbardziej błahej sprawie.

Politycy Platformy przekonują, że dzięki zmianom w ustawie pozycja związków byłaby bardziej niezależna. Stałyby się reprezentantami nie pracowniczej elity, ale wszystkich zatrudnionych.

W szeregach związkowców zrozumienia dla tych argumentów nie widać. Według komentatorów sceny politycznej proponowane zmiany, mogą być pętlą na szyję rządu Tuska. Ale eksperci od rynku pracy przekonują, że takie ograniczenia dla związków zawodowych konieczność, bo wygórowane roszczenia związków obniżają wydajność pracy.

Według ekonomistów, gdyby nie doszło do nowelizacji ustawy, wyjścia są dwa: albo rząd zamknie usta związkowcom, likwidując najbardziej nierentowne zakłady, albo zawrze długofalowe porozumienia na kilka lat. Ten drugi wariant wybrał rząd Irlandii pod koniec lat 80. - związkowcy zgodzili się na zamrożenie płac i ograniczenie wydatków socjalnych w zamian za niższe podatki. Jeremi Mordasewicz, szef Konfederacji Pracodawców Prywatnych "Lewiatan", widzi dla Polski jeszcze trzecią drogę: - Władze powinny negocjować podwyżki nie z konkretnymi związkami zawodowymi, ale z wyłonioną przez związki wszystkich branż reprezentacją - namawia. Ale to w naszym kraju jest chyba utopią.

Gość

No proszę ... Benek

Wypisz, wymaluj koncepcje Miodowicza ... Alfreda, bodajże z 1989r.
Historia zatacza ... krąg Think

Gość

Gość

Tak panowie z tymi ZZ to trochę przesada nie dość że ich liderzy siedzą lulki palą tańce hulanka itd. to jeszcze podburzają załogi Weles w temacie konfliktu w Budryku twierdzi inaczej a mianowicie to że bez ZZ to nawet mydła by nie dostali ,dziwne jedne ZZ chcą normalnie pracować inne normalnie nie. Czas na nowa ustawę o ZZ ograniczającą ich role a już na pewno odcięcie jak wspomniał Ekor od kasy.

Gość

Z tego wynika jasno że PO nie wie co się dzieje .

Oni chcą zrobić ustawę by nie było strajków , o ile pamietam w PRL były lepsze ustawy-totalna bzdura!!!!!!!!!!!!!!!!!!!11

PO niech zapisze ustawe że jest dobrobyt :) .

Gość

Jestes glabem, Ahron. przeczytaj dwie powiesci Roberta Gravesa "Ja Klaudiusz" i "Klaudiusz i Messalina" a wtedy zrozumiesz kim jest Donald Tusk
(to tak w kontekscie charakterystyki jego osoby jaka starasz sie nieudolnie kreslic w topiku "Kto zyskuje na konflikcie premier-prezydent?"
Moim zdaniem podobienstwo jest uderzajace

Gość

BL -ja myslę że to marinetka ,ale z przyjemnością odszczekam wszystko co złego napisałem o nim ,jezeli się okaże że nie jest kukłą.Czyżbys sugerował że Tusk jest tylko kompromisem?

Tak wogóle to bym sie go jeszcze nie czepiał ,wkurza mnie jedynie że buduje swój wizerunek na totalnej krytyce poprzedników .

Co do nieudolności --- zdaje sobie z tego sprawę ,nie wszyscy maja lekkość pióra.

Gość

Tyberiusz Klaudiusz Druzus Neron Germanik Jakala, Klau-Klau-Klau-Klaudiusz, uczony idiota, stryjek Klodzio (nastaly po Kaliguli)
Jeden ze swietniejszych Cesarzy. A podobienstwo uderzajace - zarowno jesli chodzi o zalety jak i wady. Polecam zapoznac sie

Gość

hehe..

Tak sę przeleciałem topik... i spodobało mi się zdanie Bl...

Gość

Gość

Łukasz...

Gość

Tak Weles przyznam masz dużo racji ale zapraszam do przeczytania nowego topiku wtedy zobaczysz kto tak naprawdę nas że tak powiem olewa. albo olewał

Gość

A więc tak. Co prawda nie zaczyna się zdania od "a więc", ale mniejsza o to. Zacznę więc od tła politycznego. Ostatnie 19 lat doprowadziły do tego, że w zasadzie na naszej scenie politycznej nie ma partii, która mogła by powiedzieć o swojej niepodważalnej i wiodącej roli w polskiej polityce. Wszystkie bez wyjatku roztrwoniły swoją "atrakcyjność" polityczną w zasadzie poza SLD (choć i tu miałabym pewne wątpliwości) nie opartą na żadnej podbudowie ideologicznej. Miałkość programowa i ideowa, mniej lub bardziej kamuflowany populizm, brak wypracowanej wizji państwa no i to co najgorsze, kompletny brak doskonale przygotowanych kadr mogacych pokierować poszczególnymi dziedzinami życia politycznego i gospodarczego wynikający z braku rzeczywistego - choć skrzętnie ukrywanego - zaplecza politycznego. Tzw. szkoła opozycyjnych kadr z lat osiemdziesiątych oparta na kółkach dyskusyjnych zbierajacych się pokątnie nie mogła siła rzeczy przygotować styropianowych opozycjonistów do realnego sprawowania władzy. Gabinety cieni nie miały i nie maja podwaliny zarówno naukowej, jak i tej praktycznej dajacej się przekuć w realne działania. Doskonale było to widać w okresie lat dziwiećdziesiątych, kiedy to tzw. prawicowe rządu próbowały tworzyc nową rzeczywistość w oparciu o ruch zwiazkowy i pod jego ochronnym parasolem. Wyniki wszyscy znamy. Prawica psuła. Lewica naprawiała. Trudne reformy strukturalne, często idace po obrzeżach prawa, ale dajace nadzieję na poprawę sytuacji realizowała lewica. Prawica natomiast zamiast się uczyc wolała strukturalnie, politycznie i ideowo niszczyć lewice wtykajac w szprychy różnego rodzaju szwindle polityczne, dzięki którym udawało się jej obalac rządy lub przynajmniej doprowadzac w trakcie kadencji do upadku gabinetów ( które, jak w przypadku Oleksego, po jakims czasie okazywały się pozbawione podstaw). Ta forma oportunizmu politycznego trwa do dzisiaj. Jej cecha charakterystyczna jest to, że tzw. prawica pójdzie na uklad z każdym poza postkomunistami. Mimo tego, że z zdroworosądkowego punktu widzenia po prawie 20 latach od przewrotu czerwcowego nie ma to ani sensu ideologicznego ani nie wynika z racji stanu. Lewica bowiem jako jedyna miała i jeszcze ma przygotowane do rządzenia merytorycznie kadry. Wielu z was po przeczytaniu poprzednich zdań oskarży mnie o gloryfikację postkomunistów. Z gruntu lewicowe, czy wręcz lewackie poglądy. Nic z tych rzeczy. Wielu ludzi uważa bowiem, że jedną z ostatnich szans dla Polski może być zerwanie z tym "sztucznym" juz dzisiaj podziałem na postkomunistów i poststyropianowców. Zarówno wśród jednych, jak i wśród drugich jest wielu ludzi o umiarkowanych pogladach mających na uwadze przede wszystkim dobro państwa, a nie dobro określonej partii politycznej, czy środowiska wspierającego tę partię. Ten sztuczny podział od lat generuje niską aktywność wyborczą, a przede wszystkim blokuje mozliwość szybkiego rozwoju państwa, bowiem ustawiczny klincz w jakim partie rządzące bez przerwy się znajdują, blokuje wszelkie ruchy ( uniemozliwiając lub unicestwiajac z koniunkturalnych pobudek politycznych i ideologicznych na wszelkie sposoby nawet najlepsze pomysły) majace na celu poprawę sytuacji. Tak było z planami Balcerowicza, Kołodki, Belki, Hausnera, czy choćby ostatnio
Kluski. Nawet Zyta niewiele zdziałała, choć opór materii był nieco mniejszy, bowiem PiS nie bardzo się gopspodarką interesował. Plany z założenia słuszne i konieczne padały, bowiem nagle okazywało się, że nie ma ani woli politycznej, ani zaplecza politycznego, aby je zrealizowac. Wszyscy obawiali się reakcji wyborców. Wszyscy rozpatrywali zagadnienia tylko i wyłacznie z perspektywy kadencji, a nie z perspektywy planów dalekosiężnych i celów strategicznych. Ten stan rzeczy musiał w końcu zaowocowac, tym z czym mamy do czynienia dzisiaj. narastajacym niezadowoleniem społecznym wynikajacym z dramatycznego rozejscia się głoszonych hasel o stanie państwa i jego gospodarki z rzeczywistymi odczuciami środowisk społecznych nie odczuwającymi bezposredniego przełożenia głoszonych haseł na stan i poziom zycia Polaków. Do tego ostatnie rządy zrezygnowały prawie wogóle z konsultacji zarówno z stroną związkową, jak i pracodawcami, doprowadzając do zminimalizowania znaczenia dawnych związków i powstania wciskajacych się w istniejące luki związków, które na fali niezadowolenia zaczynają kreaowac nową rzeczywistość wypierając chocby OPZZ czy NSZZ "S" z dawnych ich mateczników. Okazało się nagle, że ni stąd ni z owąd mamy najróżniejszych związków co niemiara o których nawet do dzisiaj nikt nie słyszał. Związki owe prą do konfontacji, aby się upodmiotowić, a rządy nie mając rozeznania w tym, kto tak na prawdę kogo reprezentuje, stoją z rozdziawioną gębą i nie bardzo wiedzą co robic. Komisja trójstronna nie działa. Wywiad gospodarczy i polityczny zajmuje się sam soba prowadząc miałkie działania (to są koszty manipulacji przy słuzbach prowadzone od lat bez planu i bezsensownie).
Nie ma zatem co się dziwic, że jeśli nie ma się odpowiedniego rozeznania i odpowiedniej informacji, łatwo knuc i głosić teorie o uspionych agentach, poprzednich ekip, które teraz ich ukatywniły, aby siac zamęt w polskiej polityce i osłabiać, czy wręcz osmieszac aktualnie rządzących (prawda bl?).
Tło finansowo - gospodarcze. Jesteśmy w Unii. Jesteśmy w strefie schengen. Elity zarabiaja bajońskie sumy o których zwykły zjadacz chleba moze tylko pomarzyc. Za kilka lat czeka nas przejscie na euro. Siła nabywacza przeciętnego Polaka ma się jak 1x7 w stosunku do przeciętnego Europejczyka. Rozwarstwienie między zarobkami najnizszymi, a najwyzszymi w Polsce i w Uni jest 4-5 krotnie wyzsze na co juz rok temu zwróciły uwagę polskiemu rządowi władze UE proszac o wyjaśnienie sytuacji. Od lat zaniedbywano kwestię stopniowego rewaloryzowania rzeczywistych dochodów. Otwarcie rynków pracy w Unii dla Polakow porawiło sytuację w tym względzie, że "pozbyliśmy" się conajmniej 10% bezrobotnych, co spowodowało przy "ucieczce" na obce rynki około 2 mln Polaków niedobór rak do pracy, a więc siła rzeczy wymusiło podniesienie zarobków. Tyle, że ów ruch w górę nie wynikał z politycznych rozwiazań strukturalnych poprawiających i regulujących rynek pracy, ale z czysto rynkowego "przymusu", do którego pracodawcy nie mając większego wyboru musieli się dostosować, chcac utrzymac kadry w swoich przedsiębiorstwach. Przedsiębiorcy prywatni oczywiście lub częściowo niezależni od państwa. Budżetówka natomiast mająca za pracodawcę rządy dostawała cały czas po kulach z przyczyn, które wyżej opisywałam. Czas cierpliwości się kończy lub skończył. Budżetówka ruszyła po "swoje", widzac, że inni cały czas uciekają do przodu, a ich zarobkli w zasadzie stoją w miejscu. Powodem zatem panie bl strajków ostatnich dni nie sa "tajni agenci", a zaniedbania sięgające swoimi politycznymi korzeniami po rok 1990 i wynikające z kompletnej politycznej głupoty elit politycznych, podsycanych ustawicznie sztucznymi a nie pragmatycznymi podziałami na scenie politycznej. Czy wystarczy?

Gość

przy okazji strajków takie małe pytanko.

kto ma pokryć straty firm transportowych?

rząd (czyli my-bo z naszych podatków)
związki zawodowe
powyźsi pół na pół?

oto jest pytanie