POLITYKA 2o

Gość

Coz mozna powiedziec... jest to czas na refleksje, proby odnalezienia, zrozumienia lepszych stron prezydentury Kaczynskiego, moze refleksji nad wlasna popedliwoscia w ocenach. Mozliwe, ze znikniety niezalezny stawiajacy krzyzyki w miejsce swoich postow ma teraz czas takich wlasnie rozmyslan, chyba kazdy ma, ja tez mam. Ciesze sie, ze (ja) pomimo generalnie krytycznej oceny socjalisty Kaczynskiego chyba umialem sie obiektywnie znalezc, przyznac prezydentowi racje w niektorych kwestiach. Od poczatku znalem Jego slabe i mocne strony (z punktu widzenia moich pogladow rzecz jasna). Nie rozczarowal mnie. Jako prezydent byl z pewnoscia o wiele lepszy niz Jego poprzednik Kwasniewski. Zawsze podobalo mi sie w Nim (zreszta, przyznam ze i w PISie, chociaz ideowo to nie moja bajka) charyzma z jaka bronil interesow Polski, nonkonformizm w obliczu wszechobecnej w Europie politpoprawnosci. Twarde stanowisko wobec agresywnej polityki energetycznej Rosji, wobec "ciemnych" plam historii. Przed pierwszymi wyborami (Kaczynski-Tusk) mocno wahalem sie, czy nie stawiac wlasnie
na niego jako na ta wlasnie nonkonformistyczna konserwatywna, przeciwwage dla rzadow Platformy, jej miekkiej postawy w kwestiach polityki zagranicznej...
Podsumowujac...Kaczynski zawetowal kilka waznych z mojego punktu widzenia ustaw, ale w szerszym spojrzeniu uwazam, ze byl to jednak dobry prezydent. A za co najbardziej chcialbym Mu podziekowac...

Do konca prezydentury Kwasniewskiego Polska byla krajem mdlym, bez wyrazu, wlasnego charakteru, uleglym i podleglym, a i tak nazywano nas "dziwka USA" itd.. Przez te niespelna 5 lat zyskalismy jako kraj i narod cos bardzo waznego w oczach swiata - cos, co sie nazywa SZACUNEK.
Reakcja swiata, Rosji - wobec nas, wobec Polski - na katastrofe, smierc naszych politykow, nie bylaby taka jeszcze piec lat temu. Wlasnie za to chcialbym Kaczynskiemu podziekowac. Za to, ze od pewnego czasu rozmawiajac z cudzoziemcami o Polsce, o Europie mialem moznosc slyszec wiele roznych opinii - mniej lub bardziej krytycznych, ale nie byly to dyskusje/awantury blache, a czulem przy tym osobiscie, ze bez wzgledu na roznice zdan, w miejsce dawnych drwin a propos Polski pojawilo sie zainteresowanie polskim stanowiskiem w tej czy innej
kwestii, a przede wszystkim - o czym wspomnialem - nareszcie zaistnial SZACUNEK wobec Polski

Gość

Szacunek dla Polski, tak ..prowadzą do tego różne drogi.

Gość

Wiecie że LK to moja bajka ze względu na twardość, nieugiętość i uczciwość, że o takim prezydencie marzyłem pod rządami LW z i takiego chciałem być dumny za AK.

W poniedziałek wpadł mi przed oczy przedruk z The Economist gdzie LK chwalono za wszystko co poszło się j...ć we współczesnej europie eksponując uczciwość niezłomność i poświęcenie... oraz odwagę którą sam byłem zaskoczony - wizyta w Gruzji i ostre stanowisko podczas wojny Rosyjsko Gruzińskiej.
Takich ludzi sie szanuje mimo odmienności poglądów i stanowisk.

Odszedł człowiek który jako(chyba jedyny, staram sie zachować bezstronność) jednym miał w naszej polityce "jaja jak kule armatnie".

Gość

Gość

Dzięki za topik ... Bujany
Ja też dorzucę coś co popełniłem w niedzielę u siebie

Hmmm ....
Ogladałem w TVP1 razem z większoscia jak sadzę narodu , przejazd konduktu Prezydenta ulicami Warszawy.
W tle toczyły sie wspomnienia Ziemkiewicza, Janeckiego i jeszcze jednego, którego nazwiska sobie nie mogę przypomnieć, o osobowości Lecha Kaczyńskiego.
Pomimo, że nie zgadzałem się z linią polityczną braci Kaczyńskich, ale ostatnimi czasy drażniło mnie co tu mówić, permanentne kreowanie ich negatywnego wizerunku przez media a w szczególności Prezydenta.
Dlaczego wspomniałem wyżej wymienionych redaktorów?
A dlatego, ze zawsze ich nie lubiłem za nieprzejednane oceny PRLu i współczesnej lewicy.
Ale tym razem wsłuchałem sie w ich argumenty.
I muszę przyznać ze wstydem, ze z ich opowieści /ale nie tylko/ poznałem innego Prezydenta Kaczyńskiego.
Takiego, którego tok myślenia o roli Polski w Europie i świecie, wspaniałe odruchy, reakcje i zdjęcia nigdy nie były prezentowane i publikowane.
Wskazywali również na opinie wybitnych polityków zachodnich o Nim, które nie mogły się przebić do mojej świadomości za sprawą "obiektywnych i niezależnych" polskich mediów a w szczególności "opiniotwórczego" .... TVN 24.
I ten dziennikarz, którego nazwiska nie pomnę, jako pierwszy wskazał, że dziwnym trafem na antenach, które nieomalże codziennie flekowały Prezydenta, znalazły się zdjęcia pokazujacego Go jako madrego, ciepłego człowieka, który nie dał się wypomadować, wypacykować i wtłoczyć w ramy PR, jak to w tej chwili nakazują podstawowe ... kanony polityki.
Polityki przez małe pe.

Gość

Na Kaczyńskiego nie głosowałem ale zawsze odnosiłem się do niego z dużym szacunkiem - między innymi z tych względów, które opisuje bujany. Mierziła mnie też ta medialna nagonka, którą opisał w51, a której bezwiednie poddali się niektórzy użytkownicy tego forum. Trochę więc może z przekory, bo zawsze staram się płynąć pod prąd (taka moja przywara) byłem można powiedzieć sympatykiem Lecha choć całościowo względem politycznym po drodze mi z nim nie było. Jedno co chcę o nim powiedzieć - to był naprawdę szczery człowiek - robił to w co głęboko wierzył, nie szedł na kompromisy, nie dbał o to "co inni powiedzą". Możemy (możecie) nie zgadzać się z polityką, którą firmował ale nikt nie będzie mógł nigdy zarzucić mu fałszu, obłudy czy złych intencji. Podobnie jak bujany, zauważając wiele jego przywar i wad uważam go za najlepszego prezydenta ostatniego dwudziestolecia.

Gość

Emocje zmieniają nasze widzenie prezydenta Kaczyńskiego .. jak widzę, w obu kierunkach. Co po prostu oznacza, że ich nie kontrolujemy. A także, że o zmarłych "nihil bene".
Wysłuchałam dzisiaj wywiadu z przyjacielem rodziny, o przeciwstawnym spojrzeniu politycznym. Mimo różnicy widzenia świata, potrafił dostrzec w Lechu Kaczyńskim ludzkie zalety.
Prof. Michał Kleiber, bo o nim tu mowa, doradca prezydencki, w bardzo ciepłym wspomnieniu, określił zalety i cechy Lecha Kaczyńskiego, jako wybitne ale zamykające się w charakterze naukowca, historyka. Zalety ujawniające się w niewielkim kręgu, a nie na forum publicznym, na jakim musi działać prezydent. Wg prof. Kleibera, gdyby nie ambicje Rodziny, takim profesorem, historykiem by pozostał.
Być może, była to cicha tragedia rodzinna zmarłej pary prezydenckiej. Pamiętamy przecież: "melduję, zadanie wykonano"....
Nawiązaliście do Kwaśniewskiego - oddajmy, co należy, zmarłym, ale nie krzywdźmy żywych.

Gość

Gość

Śmierć, szczególnie w tragicznych okolicznościach zawsze staje sie dla żywych powodem do gloryfikowania tych, którzy odeszli. Nie byłam fanką Lecha Kaczyńskiego, chociaż konsekwencja z jaką dążył do realizacji pewnych swoich wizji z pewnością jest godna podziwu. Wielokrotnie pisałam i mówiłam o tym, co nie mieści się w moim światopoglądzie, a co forsował Prezydent. Z wieloma decyzjami nie mogłam się zgodzić. Teraz także część wygłaszanych opinii o Nim nie przystaje mi do tego jak sprawowana była Prezydentura.
Żałuję Go jako człowieka, tak jak i pozostałych pasażerów feralnego lotu 101.
I nie ma to nic wspólnego z poprawnością obyczajową.

Gość

Hmmm...o zmarłych nie mówi sie zle,albo nie mówi sie wcale !!
Moze stąd wynika przegiecie w druga strone...
PS Ale pomysł pochówku na Wawelu jest dla mnie znowu pomysłem jak z farsy....Czy aby napewno dorównuje formatem tym którzy tam leżą..??
Moze koło Jagiełły ..?? albo Piłsudzkiego..???
I czy aby za 5-10 lat jego trumna nie zniknie cichcem stamtąd ...??

Gość

Wawel też wydaje mi się delikatnie mówiąc przesadą.
Aleja Zasłużonych na Powązkach - jak najbardziej jest miejscem, gdzie powinna spocząć Para Prezydencka. Mimo wszystko, mimo tragicznej śmierci, mimo narodowego żalu i ludzkich tragedii... Wawel jest za mały, by pochować tam każdego urzędnika państwowego zmarłego w wyniku wypadku. Należy Mu się cześć i pamięć, bo był głową naszego Państwa, ale Wawel?
No i słusznym jest pytanie, czy gdyby zmarł ze starości, to też by to rozważano?

Gość

Co do Wawelu mam mieszane uczucia. Z jednej strony czuję jakąś zupełnie na razie niepotrzebną pompatyczność i nadęcie - "Kaczyński między królami" ale z drugiej wiem, że nie tylko królowie tam leżą, a np. w czasach II RP w zamyśle Wawel miał jako miejsce spoczynku królów a potem prezydentów RP stanowić spoiwo spinające w całość i pewną ciągłość 1000 letnie dziedzictwo Rzeczpospolitej. Nie wiem może warto do tego wrócić. Zresztą obok naprawdę wybitnych osobistości na wawelu spoczywają również zwykłe miernoty i przeciętniacy. Obok królów polskich leżą ich dzieci często obumarłe w wieku niemowlęcym i małżonki, które niczym szczególnym w naszej historii się nie wyróżniły. Reasumując Wawel na pewno jest pewnym symbolem ale pewien jestem, że obecność w nim grobu Kaczyńskich a w niczym temu symbolowi nie ujmie ani nie doda. Osobiście skłaniałbym się do koncepcji powrotu do tej tradycji w której Wawel jest symbolem ciągłości i trwałości Rzeczpospolitej poprzez właśnie obecność w nim koronowanych czy nie głów (RP). Wzdrygam się jedynie na myśl, że mocą precedensu może tam spocząć Jaruzelski... - ale co tam skoro Michał Korybut Wiśniowiecki tam leży to i Jaruzela Wawel przełknie....

Gość

Gość

No cóż, wszyscy jesteśmy smiertelni. Ale wypada tylko marzyć aby śmierć nastąpiła szybko, bezboleśnie, w określonym czasie, miejscu i okolicznościach.
W ten sposób zmarła Para Prezydencka.
Gdyby nie było tej tragedii, Prezydent Kaczyński odszedłby z urzędu z negatywną oceną wiekszości publiczności i głęboka zadrą w sercu w polityczny i publiczny niebyt.
Jak widać Opatrzność w którą wierzył oszczedziła mu tego, i bardzo dobrze, bo był na pewno wielkim patriotą.
I kiedyś dokonałby żywota, ale jak przypuszczam, nikomu by nie przyszło do głowy, chować Go na Wawelu.
Przy całym szacunku dla Zmarłego, ten pomysł, to kolejna klasyczna , polska .... paranoja

Gość

Ale sie mylicie !!! Będzie spoczywał obok Piłsudzkiego...Nikt nie miał na tyle odwagi by go połozyc obok Jagiełły...
Pycha ??? czy na siłę potrzebujemy świętych....?
A moze to juz frymarczenie świętościami...??