POLITYKA 2o

Gość

Piwowski traktowł jak żart, Damięcki nie zamykał sobie drogi do kariery, Wołoszański miał lepszy dostęp do archiwów, Boni nie traktował poważnie i jest heroiczny. No i oczywiście żaden z nich nie zrobł komukolwiek najmniejszej szkody. Jak słysze i czytam takie komentarze to chociaż nie poważam Rydzyka, raczej mam w głebokim poważaniu, ale nie wywinę się od zacytowania bo to najlepiej pasujący komentaż..
Nie róbmy z szamba perfumerii.

Gość

Ja jestem wzruszony postawą Boniego.
Wyobraźcie sobie: tyle lat dźwigać ten przerażający bagaż! Mimo, że znalazł się dawno temu na liście mrocznego Macierewicza - postanowił dalej w samotności przyjmować tę zgryzotę. Niczym Guenter Grass.
Dopiero, kiedy zagroziło mu objęcie smakowitej posady wiążącej się ze złożeniem oświadczenia lustracyjnego postanowił zrzucić z siebie to straszne brzemię.
Może dlatego, że mroczny IPN szybko by doszedł całej prawdy o Michale Bonim?
Facet jest obrzydliwy i żałosny.

Gość

Łatwo sądzić innych, być nieprzejednanym w potępieniu czynów moralnie nagannych. Wygłaszając takie opinie człowiek czuje się taki prawy, czysty.
A ja jestem ciekawa - tak naprawdę - jak Wy byście postąpili...
Nie bronię Boniego. Ale rozumiem, jaki bagaż nosił na sobie przez tyle lat. Zapewne, starał się wyeliminować z pamięci. Usprawiedliwiać sam przed sobą.

Jaga

Gość

To proste, Jago!
Mam kolegę, który został przez SB złamany. Na drugi dzień po zwolnieniu powiedział nam wszystkim, co zaszło w WUSW. I nikt nie miał do niego najmniejszych pretensji, że podpisał (pod przymusem różne kwity). Żeby było śmieszniej - błyskawicznie się od niego odwalili. Wynika z tego, że nie był tym jedynym w naszym towarzystwie. Ale miał chłopak teyle siły, żeby WTEDY, w latach 80' - coś takiego powiedzieć.
Pan Boni - ani wtedy, ani przez kolejne 18 lat tzw. niepodeległej Polski - nie potrafił się zdobyć na podobne wyznanie. Dopiero kiedy zapachniała mu posadka rządowa i kiedy zdał sobie sprawę, że nie przeczołga kolejny raz swojej przeszłości przez jakże u nas liberalne oczka sprawiedliwości - zdecydował się na to 'dramatyczne' wyznanie.

Gość

To jest proste tylko u innych, de Payens. Od innych wymagamy heroizmu, a od siebie?!
Grono prawdziwie "prawych" i odważnych jest niewielkie. Każdego z nich gotowa jestem szanować i podziwiać.
Reszta - to zwykli ludzie, słabi i ułomni,a sytuacje są różne.
Inna sprawa, że po wyznaniu Boni powinien powiedzieć: będę służył nowemu rządowi, ale nie mogę objąć reprezentacyjnego stanowiska państwowego.
Wtedy skrucha byłaby pełna.
Tylko.. zdaje się,że ustawa wyraźnie nawiązuje do "kłamstwa lustracyjnego".
Boni zrobił to, co wymaga od niego prawo.

Jaga

Gość

Chyba niesprawiedliwie mnie oceniasz, Jago. Czy to moja wina, że za komuny niczego im nie podpisałem? Gdybym wtedy to zrobił, miałbym teraz dylematy. A tak: jestem czysty. W przeciwieństwie do np. pana Boniego. A, powtarzam, czy to moja wina, że wtedy nie podpisałem? Spójrz na to z innej strony (choć, przyznam, czuję się teraz niezręcznie) - czy WTEDY to nie był heroizm?

W interpretacji obecnego zachowania Boniego również popełniasz błąd: 31 października pan Boni nie miał najmniejszego obowiązku PRAWNEGO ujawniania swojej niechlubnej przeszłości. Póki co jest osobą prywatną i to, że był kapusiem to sprawa wyłacznie jego sumienia. Facio po prostu jest cwany i licząc się z możliwością powołania go do służby państwowej zdobył się na to oświadczenie.
Moim zdaniem po konsultacji z Tuskiem.

Gość

Każdy unurzał się kiedyś, jakoś i gdzieś w szambie ale już nie każdy ma odwagę żeby dopuścić do siebie tego świadomość.
Metoda "Ich weise nicht" stosowana przez Łukasza też działa.
Myślę ze zrozumienie Tuska dla Boni-ego polega na podbnym postrzeganiu rzeczywistości. Dla czego podobnym - pomyślcie.
Uważam że Rycerz w wystarczający sposób wyeksponowł motywy działania - nie będę kopał łżącego.
Jaga oczekuje podobnego stosunku do prawych:

Gość