POLITYKA 2o

Gość

Zrozumiałeś to jak Ci było wygodnie. Zwróć uwagę że:

1. Decyzja nie zależeć będzie od 12 latków bez chęci do nauki a raczej do ich rodziców tak jak dziś decyzja o zakończeniu nauki w wieku 15 lat (po ukończeniu gimanazjum) nie jest raczej decyzją rozkapryszonego małolata i mimo wszystko decyzje o zakończeniu nauki i poprzestaniu na wykształceniu podstawowym są zupełnie marginalne - podejmują ją jednostki rzeczywiście intelektualnie lub (i) mentalnie najgorsze.

2. Szkoła proponowana przeze mnie i ta obecna dla tych właśnie marginalnych najgorszych w efekcie nie będzie się niczym róznić - Czy dzisiejszy absolwent podstawówki po zaprzestaniu nauki jest Ci w stanie wyłożyć czego go tam uczyli z bilogii, chemii czy fizyki? Nie, potrafi (lepiej lub, gorzej) czytać i pisać i posługiwać się matematyką przy pomocy czterech podstawowych działań. Niczego więcej z tej szkoły nie wynosi. Zamiast więc 12 latków z określonymi umiejętnościami mamy 15 latków z tymi samymi umiejętnościami (żadnymi). Jaka jest różnica?

3. Obowiązkowa szkoła implikuje dziś pewne określone postawy, które mozna określic jako tumiwisizm - co mozna zrobić gnojkowi, który zlewa wszystko i wszystkich w szkole w wieku powiedzmy 13lat? Nic, przepycha się go przez szkołę na siłę aby tylko odpękał swoje obowiązkowe 9 latek przy okazji demoralizując resztę (bo skoro on przechodzi z kalsy do klasy ćpając, paląc, chlając i mając wszystko w dupie czego nawet specjalnie nie ukrywa, to dlaczego ja mam się męczyć??). Nieobowizkowa nauka będzie promowała postawy odwrotne - muszę się uczyć, bo nikt mnie tutaj na siłę nie trzyma jak się nie będe uczyć to mi podziękują. Wiem więc po co to robię, mam określony cel i do niego dążę - jest więc taki system sytemem motywacyjnym w przeciwieństwie do obowiązkowej urawniłowki.

4. Przypadki rezygnacji z nauki w wieku 12 lat byłyby skrajnie marginalne i dotyczyłyby patologicznych jednostek, którym i tak dodatkowe 3 czy 4 lata nauki nic by nie dały. System więc odsiewałby ziarno od plew akurat w bardzo newralgicznym momencie - czyli w okresie dojrzewania, kiedy takie właśnie jednostki mają zgubny i demoralizujący wpływ na normalną większość (są dla nich negatywnym wzorcem z którym naturalnie buntująca się gównarzeria lubi się identyfikować). To zagrożenie będzie w tym przypadku w dużej mierze zlikwidowane.

Gość

Gość

Gość

pozwolę sobie wrócić do wcześniejszych wątków tej dyskusji.

uważam, że giertych był jednym z tych ministrów, którzy próbowali coś zrobić. coś zmienić. dostrzegał ilość problemów i nieprawidłowości.
to on fizycznie sprawdził, ile uczennic zachodzi w ciążę - przy okazji wyszło, że uczennice takie po zajściu w ciążę praktycznie pozbawiane są możliwości edukacji. szkoła nie idzie (nie chce?) z pomocą. ba! dyrektorzy po ciuchu usuwają je ze swoich placówek - takie uczennice zaniżają średnią statystyczną, okazuje się, że ich szkoła nie jest taka piękna, a to nieładnie wygląda w papierach składanych na konkurs na stanowisko dyrektora - wszak teraz kontrakt dyrektora nie jest dozywotni, tylko sa wybierani przez miasto na określony czas.
poza tym powołanie "trójek" i inspekcja szkół pokazała, jak bardzo obraz szkoły jest różny u ciała pedagogicznego i u uczniów. jak wielu nauczycieli nie ma bladego pojęcia, co tak naprawde dzieje się w szkole, co myślą uczniowie.
etc. etc. etc.
zastanawiajace jest, że każdy widzi błędy w polskim systemie nauczania. patologię nieraz - np. odpłatne dawanie korepetycji przez nauczyciela z przedmiotu, który wykłada w szkole. wybieranie podręczników przez nauczycieli według klucza "ile mi odpali wydawnictwo" a nie według wartości merytorycznych, etc. etc. etc. i prawie wszyscy przymykają na to oczy. a próby zmiany czegokolwiek są surowo karane. media nie rozpisywały o tym, co dyrektorzy robią z ciężarnymi uczennicami w szkołach, brudy, które zaczął odkrywać giertych, nie były szeroko kometowane. ale problem z listą lektur, amnestia maturalna, etc. do dziś dnia są kojarzone z grietychem

Gość

Gość

Gość

Gość

Ależ drogi w51 - proszę Cię nie unoś się taki i nie denerwuj w Twoim wieku to na pewno niezdrowe. Nie zarzucałem Ci, że nie czytasz moich postów - wszak takiego obowiązku nie masz. Zarzucałem jedynie, że próbujesz sę do nich odnosić wcześniej ich nie przeczytawszy. Zapewniam, że ja zawsze z uwagą czytam co masz do powiedzenia nawet jeśli wskutek tego czytania (tak jak i w tym wypadku) krew się we mnie gotuje :) A odpowiedzią na Twoje propozycje są poprostu moje, które nawet nie mają z Twoimi części wspólnej - no w jaki sposób mam sie do nich ustosunkować do Twoich postulatów? Wymieniając je wszystkie pokolei i opatrując komentarzem "bzdury"??

Ja po postu nie wierzę w sprawczą moc państwa. Mój światopogląd opiera się na założeniu, że siłą sprawczą każdej ludzkiej działalnoście we wszelkich jej dziedzinach i przejawach jest indywidualna wola jednostki. Jednostki, której wolna wola może być ograniczana tylko w ściśle określonych przypadkach. Cały ten szkolny przymus odbieram jako niczym nieuprawnioną ingerencję państwa w postaci bezosobowej bandy urzędników w kompetencje jednostki czy też raczej rodziny. Jestem pewien, że to rodzina a nie szkoła ostatecznie kształtuje jednostkę (szczególnie w dzieciństwie) dlatego, każdy postulat rozciągałby obowiązek szkolny na coraz to mniejsze dzieci uważam za bzdurę absolutnie nie widzę potrzeby okradania dzieci z ich własnego dzieciństwa w imię jakiś wątłych teoryjek. Dalej piszesz coś o swoich empirycznych doświadczeniach związanych z państwową szkołą za PRL pozwól więc, że wskażę na dwa bezsprzeczne fakty, które sprawiają, że nie możemy tamtej szkoły i tamtej rzczywistości onosić do dnia dzisiejszego:

1. Polska lat 60 to był zupełnie inny świat - z systemem, który sprawował totalny nadzór nad jednostką przez praktycznie całe jej życie (choć paradoksalnie zasadniczo od dzieci w przciwieństwie do Ciebie komuna trzymała sie raczej zdala). Tak więc jednostki nawet te nieprzystoswane były dobrodusznie wpychane do jakiegoś zakładu pracy, w którym "czy się stoi, czy się leży..) i tak te miernoty jakos kosztem oczywiście całego społeczeństwa mogły sobie na nim pasożytować. Dzisiejsze szkoła utrzymała w dużej mierze ten sposób edukowania nie zauwżając, że warunki diametralnie się zmieniły - dziś nie wystarczy miernoty przepchnąć przez szkołe i przekazać problem dalej. Dzis trzeba takigo delikwnta przygotować do samodzielnej egzystencji - co w wielu przypadkach wydaje sie po prostu niemożliwe (żadna mandolina nie będzie tuaj lekarstwem).

2. Twoje pokolenie w zasadzie było pierwszym pokoleniem, które doświadczało dobrodziejstw przymusu szkolnego. Dla waszych rodziców szkoła jeszcze nie była przychowalnią na dzieci, bo sami jeszcze wychowywani byli w kulcie domowego ogniska ale przymus szkolny działa destrukcyjnie przede wszystkim na te rodziny z pogranicza marginesu - pisałeś, że na 80 Twoich kolegów tylko 3 wylądowało w rynsztoku a jestem bardzo ciekaw jak to wygląda w następnych pokoleniach (wiesz może? ale szczerze). Bo mi się wydaje, że znacznie gorzej no i oczywiście utrzymywanie tego stanu rzeczy problem będzie wzmagać.

Gość

Gość

Gość

Gość

Gość

No dobra ale nie odpowiedziałeś na pytanie. Jak dzisiaj wygląda to barakowo czy nawet osiedle? Kim są i co robią dzieci i wnuki Twoich kolegów mandolinistów? Jak kilkadziesiąt lat instytucjonalnego zwolnienia z obowiązku wzięcia odpowiedzialności za swój los wpłynęło na tą tkankę społeczną?

Bo Ty w51 abstrahując zupełnie od dobrej woli, która wyraźnie Ci przyświeca, a której absolutnie Ci nie ujmuję nie zauważasz, że sednem problemu jest istnienie mechanizmów, które nie tyle ubezwłasnowolniają człowieka (choć oczywiście też) co raczej zwalniają go z odpowiedzialności. Moja propozycja ma na celu powrót do pewnego naturalnego stanu w którym to jednostka, rodzina była odpowiedzialna za swój los. Ty zaś zdajesz się mówić - skoro odzwyczaili się być odpowiedzialni to zaopiekujmy się nimi jeszcze bardziej (choć tak na prawdę instytucjonalna "opieka" jest tylko ułudą co wybitnie pokazują właśnie przykłady patologii w naszych szkołach). Nietrudno zauważyć, że przy takiej progresji "opiekuńczości" z pokolenia na pokolenie, następną generację w szkołach pilnować będą musieli uzbrojeni strażnicy z psami (conajmniej).

Gość