POLITYKA 2o

Gość

To był tydzień pod znakiem permanentnych strajków i protestów. Górnicy z „Budryka”, lekarze, nauczyciele. I słynna Rada Gabinetowa u Lecha Aleksandra zakończona spodziewanym efektem to znaczy – niczym prócz wzajemnych niechęci i uraz wszystkich stron. Pojawia się pytanie: dlaczego nie strajkowali do tej pory (i z pewnością w dalszym ciągu nie będą) zakłady pogrzebowe i księża ? Ano, bo ono wszyscy są zajęci emerytami i rencistami, którym głodowe świadczenia nie pozwalają na zakup najbardziej koniecznych lekarstw i na godne – ale nie głodne – życie. Bo ci wszyscy poszkodowani przez kolejne systemy władzy w Polsce przecież sami nie zastrajkują. Bo jak, gdzie i w jakiej formie mogliby to zrobić sterani życiem „budowniczowie” naszej wspaniałej Polski? Niektórzy, zwłaszcza działacze PiS z nową twarzą posłem Kowalem przekonują mnie, że cuda – jak to znane nam z Biblii cuda – mają w zwyczaju przychodzić nagle i w najmniej oczekiwanych momentach a nie są wieszczone nawet przez najznamienitszych przywódców partyjnych ( czy mamy w Polsce kogoś takiego, którego można nazwać przywódcą?). Te cuda są już oczekiwane jak świętej pamięci IV RP i zupełnie nie przeszkadza to oponentom z pokracznej opozycji domagać się ich już, od zaraz, natychmiast. To, że „pisuary” nie zrobiły nic, by poprawić sytuacje w służbie zdrowia i w oświacie (bo chyba w reformie oświaty nie chodziło tylko o ocenę z religii na świadectwach i o mundurki?) nie przeszkadza różnym Kamińskim, Kowalom formułować stanowczych żądań w dziedzinach, które „pisyary” pogrzebały z kretesem, by teraz wyciągać jak króliki z cylindra „genialne” wręcz pomysły i projekty ustaw zalegające rzekomo pospiesznie czyszczonych po wyborach ministerialnych szuflady.
Inna rzecz, to wrażenie, że przygotowująca się do rządzenia naszym krajem ekipa światłych „platormersów” pod wodzą Donalda Copperfielda, jest zupełnie nieprzygotowana i zdaje się być mocno zaskoczona faktem dorwania się do władzy. u niektórych to zdziwienie maluje się permanentnie na buźkach ukazujących się nam wszystkim w telewizji. Jest za to może słów na każdy temat, chociażby pani JuPitery. A pani minister zdrowia (takie to Ministerstwo Od Siedmiu Boleści) Kopacz potrafi przecież – a jakże! – wzorem premiera mleć ozorem bez kartki godzinę, dwie i dziw tylko, że nie utonie w powodzi swoich własnych wypowiedzi na temat „służby zdrowia”. Gdyby jednak ktoś uparty wycisnął z tego potoku wszystkie przecinki, spójniki, zdanie czterokrotnie i zawile złożone, zostanie w ręku papka lub puder, które nawet na pielęgnacje niemowlęcych pup nie będzie się nadawała.
Wszyscy za to mają pełne gęby demokracji. Słuchając tych tokujących, zarozumiałych i zupełnie oderwanych od skrzeczącej rzeczywistości – pożal się Boże – polityków można powtórzyć za pewnym francuskim dziennikarzem i satyrykiem: Demokracja – to połowa durniów plus jeden !!!