POLITYKA 2o

Gość

Oglądając te permanentne acz bardzo przez to nudne i ogłupiające konferencje prasowe, kampanie wyborcze pierzastej ekipy, tych Luisów Durnowatych, tych spuszczanych z uwięzi zażartych jak psy pasterskie różnego autoramentu Kurskie-Karskie, Szczypińskie (nie mówiąc już o Nelly-FlaNelly) ma się nieodparte wrażenie, że ich pewność siebie i samozadowolenie staje się chorobą albo jakimś niemal narkotycznym uzależnieniem. I może się to kojarzyć z klasykiem naszej literatury, który grubo przed wojną napisał był strofkę:
„Bywają dni, że człowiek
Strasznie jest siebie pewny,
Rad, od otwarcia powiek,
Jak prosię w deszcz ulewny.”
Czyż to do naszej „elyty” pisuarowskiej nie przystaje jak ulał?
Wszystkie te przedwyborcze przepychanki nijak się maja do prawdziwych naszych, polskich problemów. Ludzie patrzą na to z przymrużeniem oka, bo wielu, zwłaszcza mało wykształconych, nieco zagubionych w tej naszej skrzeczącej rzeczywistości chciałoby mieć takiego dobrego gospodarza, który przyjedzie do nich, który ich przytuli lub chociaż poda rękę, zrozumie bolączki ich trapiące, obieca co się tylko da, a jak Bozia pozwoli, to i ... da, dotrzyma złożonej nieostrożnie obietnicy przedwyborczej. I zdarzyć się może sytuacja odwrotna do tej sprzed dwóch lat, że to premier złoży prezydentowi meldunek z dobrze wykonanego zadania. A to juz będzie tragedia, będzie dla większości z nas bardzo krucho !
A gdy jeszcze ten nasz pierzasty drób ogłasza otwarcie, że „prawo nie może przeszkadzać” to naprawdę normalnemu człowiekowi skóra cierpnie na grzbiecie gdy sobie uzmysłowi mądrość ludową, że „mamy prawo do szczęścia, ale nie mamy szczęścia do prawa” !
I czyż nie są prawdziwe rozważania starego subiekta z „Lalki” Prusa, który stwierdzał, że: „Na świecie jest coraz mniej dobrych subiektów i rozumnych polityków, bo wszyscy stosują się do mody.” Przecież nam nie chodzi o cały świat ale do naszego zapyziałego zaścianka też pasuje to jak ulał, prawda?