POLITYKA 2o

Gość

Chińska dynastia Tang panująca w latach 618 -907, uważana jest za jedną z największych. Okres panowania tej dynastii charakteryzował dynamiczny rozwój zarówno w sferze gospodarczej, jak i kulturalnej a stolica Xi’an była największym miastem świata. To właśnie w tym czasie Chiny otworzyły się na świat i zaczęły wyrastać na potęgę. Oczywiście od starożytnych dynastii daleka droga do dzisiejszych Chin, tym niemniej analogię da się bez trudu zauważyć.
Współcześnie „chińszczyzna” kojarzy się nam z zalewaniem europejskich (i nie tylko) rynków tanimi towarami, ze specyficzną, ale dość popularną kuchnią, także ze sztuką i jednym z najtrudniejszych języków świata. Dzisiejsze Chiny to jednak cos więcej. Państwo to wyrasta w niesamowicie szybkim tempie na lidera światowej gospodarki, wskaźniki zaś nieubłaganie świadczą o tym, ze już teraz nie można się z Chinami nie liczyć. Przeciętny obywatel Europy, ale także Amerykanin być może nie kojarzy napływu chińskiej „masówki” z mechanizmami ogólnoświatowej ekonomii, rynku a co za tym idzie także iędzynarodowej polityki. Cóż bowiem za związek mogą mieć tanie chińskie trampki czy zabawki z odległym i nie bardzo realnym dla „szarego” człowieka rynkiem potężnej światowej finansjery? Okazuje się, że nie tylko mogą, ale mają. Bardzo realny wpływ i bardzo silne związki. Dość powiedzieć, że aż 50% butów i 70% zabawek sprzedawanych na świecie jest chińskiej produkcji. Obecnie „państwo środka” to ogromny rynek pracy oraz inwestycji, coraz bardziej liczy się też ono w międzynarodowej polityce. Co ciekawe – mimo niemałego potencjału politycznego, rzadko słyszymy by chińscy politycy zabierali głos w sprawach kryzysów, konfliktów, prognoz i debat, jakie tak mocno angażują kręgi polityczne innych państw.
Tempo rozwoju azjatyckiego tygrysa wprawia w podziw, ale również budzi niepokój. Światowy system gospodarczy jest swego rodzaju systemem „naczyń połączonych”, gdzie żadne wahnięcia nie pozostają bez wpływu na inne składowe, a im większy udział państwa zagrożonego kryzysem w ogólnym bilansie, tym groźniejsze mogą być tego kryzysu skutki. Chiny także maja swoja „piętę Achillesa” a jest nią problem energetyczny i coraz realniejsze zagrożenie przegrzaniem gospodarki. Dlatego ekonomiści całego świata z uwagą obserwują jak władze chińskie radzą sobie z tymi problemami.
W obrazie dzisiejszych Chin zastanawia mnie jeszcze jeden fakt. Państwo wyrastające na jednego z największych graczy na rynku światowym, potęga, kapitał wręcz niewyobrażalny, i …bieda. Trzeba bowiem mieć świadomość, że codzienność i realny świat Chin to nie tylko kapiące złotem budynki, luksusowe limuzyny, blichtr i przepych. To także nędza, ciężka praca za przysłowiową miskę ryżu, kazamaty dla opozycji, szare prowincje gdzie bieda to nie jest najniższy poziom egzystencji. Niżej jest nędza w skali nie do pojęcia dla kogoś wychowanego w naszych realiach. Rozwarstwienie społeczne spowodowane rozwojem wyłącznie uprzemysłowionych obszarów implikuje konflikty, ale nie na taką miarę, by dokonać zmian. Zresztą nie wiem, czy zmiany są w tym kraju możliwe i jaki miałyby wpływ na dalszy rozwój Chin. Ostatecznie tempo wzrostu, jakie obserwujemy nie mogłoby mieć miejsca, gdyby nie wyjątkowy charakter chińskiego społeczeństwa. Społeczeństwa kastowego od wieków, gdzie każdy ma swoje miejsce i nie wyobraża sobie, że szczeble drabiny społecznej można pokonywać. Dyskutując na temat chińskiego społeczeństwa na jednym z for internetowych zasłyszałam określenie „zmutowany gen posłuchu” – i chyba coś w tym jest.
Ten z grubsza nakreślony obraz Chin i ich roli we współczesnym świecie zmusza chyba do głębszych przemyśleń, a metka z napisem „made in China” nie jest już powodem do kpin. To przyszłość., czy tego chcemy, czy nie.

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Gość

Kiedyś było takie mniej więcej powiedzenie: kiedy otwieram drzwi, stoi za nimi Chińczyk. Oczywiście, nie dotyczyło Polski.
Sytuacja, o której piszesz, Delto, trwa już kilkadziesiąt lat. Zawsze to był słabej jakości towar. Ale na taki właśnie, i na takie ceny, jest zapotrzebowanie pewnego segmentu odbiorców. Tani towar jest dobrodziejstwem dla tych u nas, którzy swoje możliwości lokują na poziomie - szmateksów.
Nie mogę jednak podziwiać tego "azjatyckiego tygrysa", ponieważ ceną konkurencyjności towarów chińskich jest wyzysk człowieka, praca dzieci i więźniów, praca w często nieludzkich warunkach, bez zachowania podstawowych norm bezpieczeństwa i higieny pracy.
Odejdźmy od tych norm, a i my będziemy bardziej konkurencyjni.
Więcej chyba na ten temat mógłby napisać Ahronn - on znał ten rynek z pierwszej ręki.

Ahronn!!!!! Zajrzyj! :))

Jaga

Gość

Chińskie towary Jago są coraz lepsze, a jak na pewno zauważyłaś, mój tekst nie jest peanem na cześć. Tak - to, w jaki sposób Chiny zyskują pozycję jest moralnie dyskusyjne, ale nie o tym chciałam pisać.
Światowe rynki napędzaja Chinom koniunkturę, i nawet wielcy analitycy ekonomiczni nie podejmują się szczegółowych analiz tego zjawiska, bo jest ono bardzo złozone. Mozna byłoby sobie pogdybać, na zasadzie -gdyby Europa i Ameryka nie były tak bardzo konsumpcyjne, gdyby zbojkotować tanią chińską produkcję, itd, itp. Mrzonki.
Trzeba pamietać o tym, że Chiny to nie tylko dostawca, to takze liczący się odbiorca, ważny element ekonomicznej gry.
Tani towar jest dobrodziejstwem nie tylko dla tych "wielbicieli szmateksów", to przede wszystkim dobrodziejstwo dla handlowców, bo daje szansę na maksymalizowanie zysków.
Poza tym jest jeszcze jeden aspekt, o którym z premedytacją nie pisałam w artykule - Chiny od dłuższego czasu skupują papiery dłużne Stanów. Jakie to może miec następstwa nietrudno przewidzieć. Dlatego Twój apel "odejdźmy od tych norm" jest wołaniem na puszczy.

Gość

Nie apeluję, Delto. Te normy to kierunek, w jakim winien się poruszać Świat. Zresztą, Chiny są też powoli do nich zmuszane - importerzy zawiązują kluby, gdzie podstawą do zakupu jest ochrona praw człowieka i przestrzeganie norm zdrowotnych.
Ahronn kiedyś to skomentował tak, że certyfikaty są tam na pokaz, a produkcja idzie swoja drogą, ale - kiedyś to stanie się standardem.

Co do lepszych, nowocześniejszych artykułów chińskich - to też słyszę już od wielu lat, również w branży, która sama reprezentowałam. Owszem, następują ograniczone zmiany, ale podstawa chińskiej ekspansji są ciągle bublowate towary - jedno-sezonowe trampki, niechlujnie szyta odzież.

Gość

Masz rację Jago, ale realistycznie patrząc - jeszcze bardzo duzo wody upłynie w Żółtej Rzece zanim w Chinach coś się zmieni, a i wtedy nie będą to zapewne zmiany jakich oczekiwalibyśmy... to jest inny świat i demokracja się tam raczej nie zakorzeni.... Oczywiście, że są działania zmierzające do poprawy ludzkiej egzystencji i zaprzestania wyzysku chociażby dzieci.
Chciałabym, żeby to było jasne - nie jestem fanką chińskiej ekspansji, raczej mnie ona przeraża, ale trudno jest zaprzeczać faktom, szczególnie tym wyrażanym w miliardach dolarów. Choćbysmy nie wiem jak się zapierali i powoływali na wartości wyższe od materialnych (niewątpliwie ważne ), to nie zmieni faktu, że "pieniądz rządzi światem" i to w wielu sferach.... smutne to, ale prawdziwe i nie do przeskoczenia.

Gość · Wysłany: Sob 14:44, 28 Mar 2009 Temat postu:

Och !! Drogie Panie...
Wydaje mi sie ze obie jesteście w błędzie...Szacuje się ,ze ok 60 % wszystkich wynalazków powstało w Chinach ...( system dziesiętny niby arabski ..ale zaczerpniety z Indii a oni ściągneli go z Chin, druk,papier,proch,ster,kompas,pług,soczewka,papierowe pieniądze,uprząż,jedwab,porcelana,rożno,taczki ,makaron,ocet jako przyprawe itd )Więc potencjał dale uśpiony w tym kraju jest wręcz przerażający... Chiny to dzisiaj najwiekszy kredytodawca USA ( mają ok biliona dolarów w papierach wartościowych ) i jeden z największych pracodawców w USA ( przez wykupienie zakładów lub udziałow w nich..)
Bieda...Byłem w Chinach kilkanaście razy i to nie tylko w duzych miastach
ale rowniez na prowincji...i nigdzie nie widziałem biedy..Fakt 15 lat temu
zyli znacznie ponizej naszych ( polskich-miejskich ) standardów...ale zawsz widziałem ludzi najedzonych i schludnie,czysto ubranych...A przeciez wystarczy pojechac w kieleckie ,czy rzeszowskie by zobaczyc głodne i obszarpane dzieci...Ba !! Coraz czesciej zebrzące o datek przy samochodzie..Co nigdy nie zdaza sie w Chinach...

Gość · Wysłany: Sob 21:33, 28 Mar 2009 Temat postu: