POLITYKA 2o

Gość

Nie może być tak, by pierwsze skrzypce w polityce grały agresywne, żałosne, odpychające, śmiesznie prowincjonalne miernoty, których jedyną zaletą jest niebywała lojalność wobec wodza i jego partii. Obserwuję dość dokładnie te wszystkie wystąpienia i wywiady radiowe i telewizyjne, czytam wypowiedzi w prasie ludzi najrozmaitszej proweniencji ale w jakiś tam sposób związanych z przegraną (na własne żądanie) formacją. Wypowiada się profesorskie grono reprezentowane przez zauroczoną Jarosławem Wielkim Jadwigą Staniszkis czy Zybertowicza, tokują janczarzy PiS-u, których nazwiska już nie warto nawet wspominać. A na czele peroruje, wypluwa potoki słów bezustannie niezłomny i omotany wszechobecną wizją „układu” sam mózg „bytu biologicznego”. Lecz jedno mają wspólne: nie nauczyli się nic z lekcji danej im przez wyborców. Nie docierają do nich żadne fakty; że Dudziński, to największa pomyłka pierzastego szefa, że obraźliwe i protekcjonalne listy Dornowatego do „wykształciuchów” i naigrawanie się z ludzi, nauczycieli (w tym akademickich), pielęgniarek, że pozywanie do sądów w sprawie oczerniania „burej” suki, że przyjęty przez Sejm (żałosną koalicję wspomaganą przez „platformersów”) i z całą zawziętością stosowany w ciągu ostatniego roku zakres prowokacji i inscenizacji zupełnie nie mieszczący się w standardach cywilizowanego jakby nie było kraju – to tylko skutkowało wyrzuceniem na śmietnik historii owej nieprawej i niesprawiedliwej partii. Partii, która z oczywistej oczywistości popełniała bezbłędne błędy. A już trzeźwo myślący i potrafiący wyciągać wnioski z tego co widzą i co słyszą ludzie zastanawiają się z troską nad tym: czy zostaną wreszcie przez PO uporządkowane reguły działania służ specjalnych (i tych od zacietrzewionego, ogarniętego obsesyjnie misją Kamińskiego, i tych od ciągle ogłaszanych-nie ogłaszanych publicznie raportów i aneksów ojcostwa Antka-Policmajstra), czy niekonstruktywna opozycja do której przymierzają się legiony pierzastych spowoduje wojnę prezydenta z rządem, i czy prawdą jest, że spodziewać się należy zablokowania przez głowę państwa – drugą połowę „bytu biologicznego” budżetu i rozpisania kolejnych kosztownych, przedterminowych wyborów, które mogłyby dać nowe szanse wykopanym na out. Chciało by się wierzyć, że ten czarny (no, może tylko nieco szary) scenariusz się nie spełni !!!
Chociaż są różne niepokojące symptomy. Awans Macierewicza i konstatacja Tuska, że nie widzi przeszkód by ten nadzorował tak jak dotychczas niektóre służby. Dymisja dziewięciu prokuratorów i ich szefowej (ta akurat z zupełnie innych powodów) jako wyraz nie zgadzania się na ręczne sterowanie i naciski polityczne w prokuraturze. No, i zaczynające się umizgi do nowej władzy różnej maści kunktatorów, lawirantów pragnących uwić swoje gniazdka przy dowolnej władzy.

Gość

Gość

Też prawda !!!